راهکار های مناسب جهت بهینه کردن صدا در سالن آمفی تئاتر با بهره گیری از متودهای استفاده شده در مساجد تاریخی ایرانی

تئاتر هنری جمعی، زنده و رو در رو میباشد که ارتباط مستقیمی بین مخاطب و بازیگر ایجاد میکند. در اجرای نمایش به صورت زنده مسئله ی صوت و تصویر بسیار با اهمیت میباشد، به طوریکه کوچکترین کاستی و یا مشکل در صوت یا تصویر میتواند صدمات جبران ناپذیری به کیفیت طرح وارد کرده و همینطور کمترین ظرافتهای صوتی و جزئیات تصویری صحنه میتواند اجرا را پر مخاطب، دلنشین و زنده تر گرداند. در این پژوهش کوشش گردیده است مسئلهی صدا در سالن تئاتر با بهرهگیری از راهکارهای مورد استفاده در مساجد تاریخی ایران با تکنیک مطالعه ی کتابخانه ای بررسی شود. بدین منظور ابتدا به شناخت مفهوم تئاتر و مفاهیم مربوط به صدا در آن پرداخته شده و سپس به کیفیت صدا و روش های بهبود آن روی آورده شد تا راهکارهای رسیدن به بهترین بازدهی صدا به دست بیایند؛ این راهکارها شامل مسائل مربوط به فرم و حجم تالارها و مصالح مورد استفاده در ساخت آنها میباشد.

کلیدواژه ها:

آمفی تئاتر ، مسجد ، آکوستیک ، مصالح