ارزیابی وضعیت شاخص های شهر دوستدار کودک در شهر شیراز ( نمونه موردی منطقه ۱ و ۷ شهرداری شیراز )

هدف اصلی این تحقیق بررسی و ارزیابی وضعیت شاخص های شهر دوستدار کودک در منطقه ۱ و ۷ شهر شیراز است. روشتحقیق با توجه به ماهیت آن توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی میباشد. جامعه آماری تحقیق را شهروندان دو منطقهیک و هفت شهر شیراز به ترتیب برابر با ۱۵۷۶۲۴ نفر و ۱۳۰۹۳۷ نفر تشکیل داده اند به نسبت جمعیت مناطق، در منطقهیک ۲۱۰ پرسشنامه و در منطقه هفت ۱۷۴ پرسشنامه توزیع شد. نتیجه آزمون تی نمونه های مستفل تایید کرد که بین منطقهیک و هفت از نظر شاخص های شهر دوستدار کودک تفاوت معناداری وجود دارد. شاخص های امنیت کودکان ) ۰۸۰ / ۰(، فضایشهری و بازی شهر ) ۵۹۲ / ۰ (، دسترسی به خدمات ) ۵۲۷ / ۰ ( و آموزشی و بازی ) ۸۱۵ / ۰(، در منطقه یک بهتر از منطقه هفتاست، اما شاخص ایمنی و سهولت تردد در منطقه هفت از شرایط مناسب تری نسبت به منطقه یک برخوردار است.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، وضعیت شاخص ، کودکان ، ارزیابی