بررسی مشکلات عابران پیاده در استفاده از گذرگاه های غیر همسطح

عابر پیاده مهمترین رکن ترافیکی در برنامه ریزی های شهری محسوب می شود و جز آسیب پذیرترین گروه ها در برنامه ریزی حمل و نقل دسته بندی می شود. برخورد یک وسیله نقلیه با عابر پیاده تقریبا به طور اجتناب ناپذیری منجر به جرح و یا حتی مرگ عابر می شود. بنابراین توجه به افزایش ایمنی این دسته از شهروندان از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و همواره یکی از دغدغه های مدیران شهری می باشد. تحقیقات نشان می دهد که بهبود تجهیزات ایمنی عابران پیاده در گذرگاههای غیر همسطح تاثیر بسزایی در افزایش ایمنی و کاهش تصادفات عابران با وسایل نقلیه دارد. پژوهش پیش رو به بررسی تعدادی از پل های عابرپیاده در معابر اصلی شهر شیراز از نظر امکانسنجی پرداخته است و با راهکارها و راهبردهایی هر چند ساده سعی بر آن داشته تا با افزایش استفاده ی شهروندان از پل های عابری باعث کاهش برخورد های وسایل نقلیه با آن ها گردد.

کلیدواژه ها:

پل عابرپیاده ، ایمنی ، تصادفات ، گذرگاه های غیر همسطح