ارزیابی کمی تناسب اراضی منطقه ایذه برای گندم آبی و دیم با استفاده از GIS

در ارزیابی کمی تناسب اراضی، جنبه های اقتصادی ارزیابی اراضی مانند: عوامل فیزیکی محیطی موثر بر تولید محصولات کشاورزی، و مقدار عملکرد محصول در واحد سطح بررسی می شود. هدف از این پژوهش بررسی تناسب کمی اراضی منطقه ایذه واقع در شمال شرق استان خوزستان بوده است .این بررسی کمی به دنبال بررسی های کیفی انجام شده در منطقه صورت گرفته است. بررسی های اقتصادی انجام شده شامل گردآوری اطلاعات اقتصادی، مقایسه نهاده ها و ستاده ها و آنالیز درآمد ناخالص می باشد. پتانسیل تولید گیاهان از روش پیشنهادی فائو، که بر اساس ویژگی های گیاهی و شرایط اقلیمی منطقه همچون تابش خورشیدی و دما محاسبه می شود انجام گردید، از درهم آمیختن تولید پتانسیل، تولید مشاهده شده و تولید بحرانی با نتایج پژوهش ارزیابی کیفی، ارزیابی کمی اراضی انجام شد و کلاس های مربوطه تعیین گردید. تولید پیش بینی شده در واحدهای اراضی مختلف برای گندم آبی بین ۶۵/۲۵۹۸ تا ۵۷۵۹/۱۶ کیلوگرم در هکتار، برای گندم دیم بین ۰۷۸/۸۶ تا ۲۸۶۴/۰۹کیلوگرم در هکتار متفاوت بود. وجود ارتباط آماری معنی دار بین تولید مشاهده شده و پیش بینی شده گویای انتخاب صحیح فاکتورها و روش ارزیابی در این پژوهش است. نتایج بررسی های کمی نشان می دهد که کلیه ی واحدهای اراضی برای کشت گندم آبی و دیم دارای کلاس تناسب نسبتا مناسب (S۲) هستند. در گندم دیم ۴۰/۲۳ درصد از واحدهای اراضی به مساحت ۴۴۵۷/۹۵ هکتار تناسب نسبتا مناسب (S۲) و ۴۳/۵۱ درصد از واحدهای اراضی به مساحت ۴۸۲۱/۳۱ هکتار تناسب بحرانی (S۳) را دارا می باشند. با توجه به ارزیابی کمی انجام شده، کشت گندم آبی در دشت ایذه دارای تناسب بهتری نسبت به گندم دیم هستند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کمی تناسب اراضی ، تولید پتانسیل ، شاخص خاک ، گندم