ارزیابی و مداخله مبنی بر شواهد برای اختلال نافرمانی مخالف و اختلال سلوک در روانشناسی مدرسه

اختلال نافرمانی مخالف و اختلال سلوک یک مشکل رفتاری دوران کودکی است که با نافرمانی و خصومت مداوم مشخص می شود. تخمین زده می شود که از هر ۱۰ کودک زیر ۱۲ سال یک نفر مبتلا به ODD باشد و تعداد پسران از دختران دو به یک بیشتر است. هدف این بررسی تحلیل روابط بین اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) و اختلال سلوک (CD)، به ویژه با توجه به اهمیت نسبی عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این اختلالات در مدارس می باشد. مطالعاتی که این اختلالات را مورد بررسی قرار می دهند، از پایگاه های اطلاعاتی متعدد، به دنبال روش های ابتکار همکاری و همچنین نتایج مصاحبات به دست آمده اند. در این مقاله علاوه بر بررسی دقیق این دو اختلال و نحوه ی برخورد کودکان دارای این اختلال در مدارس, به بیان راه حل هایی برای کنترل و درمان از جمله مراجعه به روانپزشک و تجویز دارو, روان درمانی برای کودکان و همچنین برای خانواده ی کودکان مبتلا, مداخلات مبتنی بر مدرسه برای درمان و کنترل کودکان و سایر مواردی که در متن مقاله بدال اشاره شده است می باشد. نتایج نشان می دهد که علل شروع و حفظ این اختلالات بیشتر با عوامل ژنتیکی مرتبط است تا عوامل محیطی، اگرچه اهمیت دومی شناخته شده است و رفتارهایی که در ODD و CD مشترک هستند، از جمله رفتار ضد اجتماعی که این کودکان اغلب از خود نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

اختلال نافرمانی مخالف ، اختلال سلوک ، روانشناسی مدرسه ، روانشناسی تربیتی