اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر اجتناب شناختی و تنظیم شناختی هیجان در افراد مبتلاء به وسواس فکری

وسواس فکری اختلالی به صورت کنترل ناپذیر، تکرار شونده و آزاردهنده است (راهنمای تشخیصی اختلالات روانی ویرایشپنجم، ۲۰۱۳) ودر طی چند دهه اخیر روان شناسان در مورد آسیب شناسی روانی از جمله اختلال وسواس فکری – عملی توجه فزاینده ای به ساختارهای شناختی هیجانی داشته اند که به عنوان اساسی ترین و پایه ای ترین رفتار یاد کرد (دهولندر، برون،آرهینفول، گراف و کلیپشتاین گروبوش، ۲۰۱۸). علایمی مانند نگرانی گسترده، فراگیر، ناخوشایند و مبهم تعبیر می گردد، که اغلب علایم عینی از دستگاه عصبی خود مختار مانند سردرد، تعریق، طپش قلب، احساس تنگی در قفسه سینه و ناراحتی مختصر معده را بههمراه دارد (هیرایاما، اوگاوا، یانی، سوزوکی و شیمیزو، ۲۰۱۹). همواره سبب احساس بی قراری می گردد، به این معنا که شخص نمی تواند یکجا به مدت طولانی بنشیند یا بایستد و ممکن است همراه آن باشد (شیری سرچشمه و کشاورزارشدی، ۱۳۹۷). از طرفیدیگر سطح تنظیم شناختی نامناسب در افراد مبتلا به وسواس می تواند رفتارهای فرد را به شکل اجتناب شناختی سوق دهد (پاکنژاد، سلیمی، موحد زاده، گله دار، دین پرست و عزیز محمدی، ۱۳۹۵)، افرادی که از این سبک مقابله ای استفاده می کنند، چون ازفعالیت های لذت بخش دست می کشند، دچار احساسات غمگینانه می شوند (کروسکا، میلر، روچ، کروسکا و اوهارا، ۲۰۱۸)، این احساسات بین آنها و دنیای بیرونی فاصله میاندازد، این فاصله منجر به کاهش فعالیت ها واحساسات غمگینانه بیشتر و نهایتا وسواسبیشتر می شود (ولیان علی، سودانی، شیرالی نیا، خجسته مهر، ۱۳۹۵).