نقش فلسفه تعلیم وتربیت بر نظریه پردازان روان شناسی تربیتی

تاثیر فلسفه تعلیم و تربیت بر روان شناسی تربیتی به صورت اجرای روش های فلسفی یا فعالیت های فلسفی دربرخورد با مسائل تربیتی ظاهر می گردد. ماهیت روان و تجرد آن، از جمله مسائلی است که در فلسفه تعلیم و تربیت وروان شناسی مطالعه می شود. این گونه مباحث در فلسفه، به منزله ی مبانی نظری در شکل گیری نظریه های روانشناسی و علوم تربیتی ، به ویژه نظریه های یادگیری، تاثیر بسزایی داشته اند. فیلسوفان با صالح اندیشه و به منظوردگرگون ساختن نظام اجتماعی با سنت ها و رسوم فرسوده ی کهن به مبارزه پرداخته، راه خوشبختی و رستگاریجامعه را در تغییر وضع موجود و پذیرفتن اندیشه های موثر و کارآمد دانسته اند. بدین جهت آنچه بیش از همه دستخوش تغییر و تحول واقع می گردد، نظام آموزشی و تربیتی جامعه است که در برنامه های مدارس تجلی می یابد واصول و شیوه های جدید در اجرای برنامه های مربوط مطرح می شود. روان شناسی وعلوم تربیتی یکی از مهمترینرشته هایی است که به بحث و بررسی پیشرفت های درسی و نارسایی های تحصیلی شاگردان یا یادگیرندگان میپردازند. آشنائی با فعالیت های فلسفی مانند تحلیل مفاهیم و افکار و ارزیابی نظریات، ،تفسیر حقایق و عقاید و چگونگیارزشها برای معلم و شاگرد مفید می باشد.همچنین این فعالیت ها برای کشف راه های تازه و تعلیم نظریات علمیسودمند می باشد. هدف این مقاله، بررسی و تبیین نقش تاثیر فلسفه تعلیم و تربیت بر نظریات متخصصان علوم تربیتیو روانشناسی تربیتی است. در پایان، به تاثیرات مفید و ارزنده ای که مکاتب فلسفی بر نظام تعلیم و تربیت و عناصر آنداشته است، پرداخته می شود. روش به کار رفته در این تحقیق،توصیفی و تحلیلی است .

کلیدواژه ها:

فلسفه تعلیم و تربیت ، روان شناسی تربیتی ، علوم تربیتی