مکانیابی بهینه محل اسکان موقت بعد از وقوع سیلاب با استفاده از روشهای ارزیابی چند معیاره (مطالعه موردی: محدوده شهری آق قلا)

انتخاب مکان بهینه و مناسب برای اسکان موقت آسیب دیدگان ناشی از سوانح طبیعی نظیر سیل، از دیرباز مورد توجه برنامه-ریزان و متولیان مدیریت بحران بوده است. در صورت عدم مکانیابی صحیح این مراکز، ممکن است خسارت های سنگینی بهدنبال داشته باشد. با توجه به حجم زیاد اطلاعات مکانی و همچنین متنوع بودن آنها نیاز به استفاده از روش های ارزیابی چندمعیاره بر اساس نظر کارشناسی را اجتناب ناپذیر میکند. هدف این پژوهش، تعیین مکانهای مناسب به منظور استقرار مراکزاسکان موقت پس از وقوع سیل در شهر آققلا میباشد که بدلیل شرایط جوی و تویوگرافی حاکم بر منطقه همواره مورد حجومسیلاب قرار میگیرد. برای تحقق این هدف، ابتدا با استفاده از نظرات کارشناسان متخصص و بررسی منابع علمی تحقیقاتگذشته، تعداد ۱۰ معیار موثر در مکانیابی اسکان موقت استخراج و نقشه های معیار با استفاده از توابع عضویت فازی بین صفر تایک بر حسب ارزش استاندارد گردید. ارجعیت هر کدام از معیارها با استفاده از روش فرایند سلسله مراتبی (AHP) در ماتریسمقایسه زوجی دو به دو مقایسه شد و وزن هرکدام از معیار ها محاسبه بدست آمد و در ادامه پژوهش مکان های امن در محدودهشهری آققلا بعد از وقوع سیلاب با استفاده از روش میانگین وزنی مرتب شده (OWA) در سه سناریو مدیریتی ریسک رو به بالا، ریسک متوسط (WLC) و ریسک رو پایین پرداخته شد. بطور کلی مکانهای امن برای اسکان موقت مناطق جنوب، جنوبشرق و بخصوص جنوب غربی شهر آققلا بدلیل داشتن شیب مناسب، دوری از شبکه زهکشی، مسیل و رودخانه، دسترسیمناسب به شبکه راه های ارتباطی، درمانی، انتظامی و خدماتی و همچنین وجود بزرگترین سرانه زمین های خالی بیشترینارزش را برای اسکان موقت دارا می باشند.

کلیدواژه ها:

مکانیابی اسکان موقت ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، میانگین وزنی مرتب شده