مدل سازی قابلیت اطمینان پهپاد به روش مارکوف

به طور کلی روش های تحلیلی مختلفی برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم های قابل تعمیر و غیرقابل تعمیر و به طور خاص پیش بینی وجود دارد. پیش بینی قابلیت اطمینان یکی از رایج ترین شکل های تحلیل قابلیت اطمینان است که برای تخمین و پیش بینی نرخ وقوع خرابی، قابلیت اطمینان، آمادگی و میانگین زمان-تا-وقوع خرابی قطعات و سیستم مورد استفاده قرار می گیرد. مارکوف روشی برای مدل سازی رفتار اتفاقی سیستم هایی است که به طور پیوسته یا ناپیوسته نسبت به زمان و یا در فضای حالت در تغییر هستند. این پیش بینی ها در ارزیابی امکان سنجی طراحی، مقایسه طرح-های جایگزین، شناسایی مناطق وقوع خرابی احتمالی، مصالحات بین عوامل طراحی سیستم و ردیابی بهبود قابلیت اطمینان کاربرد دارند. در این مقاله تلاش شده است با استفاده از روش مارکوف و به منظور قابل پیش بینی نمودن شاخص های ارزیابی قابلیت اطمینان در سیستم هواپیماهای بدون سرنشین (پهپاد) ، مدلی بر مبنای نرخ ثابت خرابی و تعمیرات، ارائه گردد؛ همچنین روابط استخراج شده در این مقاله دارای قابلیت تعمیم-دهی به انواع هواپیماهای بدون سرنشین می باشد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی مارکوف ، پیش بینی شاخص های قابلیت اطمینان ، نرخ ثابت خرابی و تعمیرات ، هواپیمای بدون سرنشین