مدلسازی رویشگاه بالقوه گونه کما (Ferula ovina) در حال حاضر و سالهای آینده با استفاده از مدل افزایشی تعمیم یافته(مطالعه موردی: فریدونشهر اصفهان)

ارزیابی رویشگاه بالقوه و مطالعه پراکنش جغرافیایی گونه ها یک موضوع کلیدی در بسیاری از مطالعات اکولوژیکی، حفاظت محیط زیست، حیات وحش و همچنین ارزیابی روند تغییرات در مقیاس های مختلف است. در این راستا، نتایج این تحقیق نشان داد که در سالهای ۲۰۳۰ و ۲۰۸۰ به ازای ثابت ماندن تمامی فاکتورهای اقلیمی به غیر از میانگین درجه حرارت سالیانه احتمال باقی ماندن گونه کما افزایش یافته و به عبارت دیگر احتمال رخداد آن بیشتر می شود. میزان مساحت رویشگاه در طبقه ای که بیشترین احتمال حضور گونه وجود دارد در حال حاضر حدود ۱۲۹۷۰ هکتار در فریدونشهر اصفهان می باشد که در سال ۲۰۳۰ به حدود ۳/۲۷۱۵۷ هکتار و در سال ۲۰۸۰ به حدود ۹/۳۱۰۳۶ هکتار می رسد که این نشان دهنده این مطلب است که افزایش میزان میانگین درجه حرارت سالانه در سالهای ۲۰۳۰ و ۲۰۸۰ نسبت به حال حاضر اثر مثبتی بر حضور گونه در رویشگاههای مورد مطالعه خواهد داشت. زیرا طبق نتایج حاصل شده در منحنی های عکس العمل با افزایش درجه حرارت سالانه، احتمال حضور گونه کما افزایش می یابد. از نتایج این تحقیق می توان در جهت اصلاح و احیا پوشش گیاهی مناطق با شرایط مشابه استفاده کرد که یکی از دستاوردهای مهم این تحقیق است.

کلیدواژه ها:

مدل پراکنش گونه ای ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، تغییر اقلیم