تدوین مدل رضایت زناشویی براساس شفقت خود و تنظیم هیجان: نقش واسطه ای انعطاف پذیری روان شناختی

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل عوامل موثر بر رضایت زناشویی انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی بود که به روش هم بستگی با استفاده از معادلات ساختاری انجام شد. حجم نمونه با توجه به چارچوب ساختاری و پیچیدگی مدل تعیین شد. مشارکت کنندگان ۳۲۶ نفر از افراد متاهل بودند که به صورت داوطلبانه در این پژوهش مشارکت داشتند. ابزار گردآوری دادهها پرسش نامههای رضایت زناشویی، راهبردهای تنظیم هیجان، پذیرش و عمل، و خودشفقتی بود. دادهها از طریق بررسی هم بستگی و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس. و ایموس نسخه ۲۶ تحلیل شد. براساس نتایج، مدل کلی پژوهش تایید شد و متغیرهای مدل توان تبیین ۲۳/۰ از واریانس رضایت زناشویی را داشتند. شاخص های برازش مدل از سطح مطلوبی برخوردار بودند. براساس یافتهها نتیجه گیری میشود انعطاف پذیری روان شناختی، نقش میانجی از نوع کامل را در رابطه خودشفقتی و رضایت زناشویی دارد، درحالی که نقش میانجی این متغیر در رابطه ارزیابی مجدد هیجان و رضایت زناشویی تایید نشد و ارزیابی مجدد هیجان فقط از مسیر مستقیم در تبیین رضایت زناشویی نقش داشت. براساس نتایج پیشنهاد میشود خودشفقتی و انعطاف پذیری روان شناختی در مشاورههای زناشویی بیش از بیش موردتوجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری روانشناختی ، تنظیم هیجان ، خودشفقتی ، رضایت زناشویی