تاثیر الگوی تدریس تعاملی آموزش الکترونیک بر خودکارآمدی تحصیلی و مهارت اجتماعی دانش آموزان دختر ابتدایی

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر الگوی تدریس تعاملی آموزش الکترونیک بر خودکارآمدی تحصیلی و مهارت اجتماعی دانش آموزان دختر ابتدایی صورت گرفته است. روش تحقیق نیمه آزمایشی است. در تحقیق حاضر به علت گستردگی جامعه آماری نمونه گیری به روش تصادفی­ مرحله ای انجام شد و۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و پرسش نامه مهارت اجتماعی و پرسش نامه خودکارآمدی تحصیلی بر روی آن ها انجام شده است. سپس به طور تصادفی ساده این تعداد در دو گروه ۱۵ نفری یکی گروه آزمایش و دیگری گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در یک ماه و طی ۴ جلسه ۴۵ دقیقه ای مفید در کلاس به شیوه تدریس تعاملی آموزش الکترونیک آموزش دیدند، درحالی که گروه کنترل در طی این مدت برنامه روزانه معمول خود را دنبال می کردند و هیچ گونه مداخله آموزشی دریافت نکردند. پس از اجرای برنامه آموزشی، مجددا پرسش نامه بر روی هر دو گروه اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که شرکت در کلاس های مبتنی بر الگوی تدریس تعاملی آموزش الکترونیک بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی به طور معناداری موثر بوده است. این نتایج نشان می دهد که الگوی تدریس تعاملی آموزش الکترونیک بر مهارت اجتماعی در ابعاد همکاری، ابراز وجود، خویشتن داری و همدلی، تاثیر مثبت و معنادار داشته است.

کلیدواژه ها:

الگوی تدریس تعاملی ، آموزش الکترونیک ، خودکارآمدی تحصیلی ، مهارت اجتماعی