شناسایی شیوه های انسداد مرز ایران و ترکمنستان(موردمطالعه هنگ مرزی اترک)

حفظ و ارتقای امنیت مرزها و مناطق مرزی دغدغه همیشگی کشورهایی است که دارای مرزهای مشترک طولانی با همسایگان خود می باشند. در این راستا یکی از روش های برقراری امنیت در مناطق مرزی، موضوع انسداد مرز است. این پژوهش باهدف شناسایی شیوه های انسداد مرز ایران و ترکمنستان و همچنین شیوه های مناسب انسداد مرز دو کشور بر اساس شرایط جغرافیایی نواحی مرزی استان گلستان تهیه شده است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث شیوه اجرا توصیفی و به لحاظ ماهیت در زمره تحقیقات کیفی است. جامعه آماری پژوهش را خبرگان مرزبانی، وزارت کشور، ارتش و سپاه استان گلستان تشکیل می دهند که ۲۸ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با بهره گیری از تکنیک تحلیل تم انجام گرفته است. برابر یافته های تحقیق، اهم شیوه های انسداد مرز ایران و ترکمنستان بر اساس وضعیت دریا: پیش بینی پاسگاه شناور فلزی، استقرار یگان پهپادی، اختصاص شناورهای تندرو و پشتیبان، احداث حوضچه و اسکله؛ بر اساس وضعیت رودخانه: افزایش تجهیزات الکترونیکی و اپتیکی، استفاده از فنس های الکتریکی و حسگرها؛ بر اساس وضعیت دشت: احداث پایگاه و برجک های هدفمند، انسداد الکترونیکی مرز با استفاده از رادار و سنسورها و انسداد فیزیکی مرز با فنس کشی، سیم خاردار و دیوار بتونی و بر اساس وضعیت کوهستانی: احداث برجک های دیده بانی در ارتفاعات، تجهیزات اپتیکی و الکترونیکی، استفاده از گشت های هوایی با هلی شات، هواپیمای بدون سرنشین و مستقر نمودن بالن های دارای تجهیزات الکترونیکی شبانه است.

کلیدواژه ها:

انسداد مرز ، هنگ مرزی اترک ، نواحی مرزی ، رودخانه اترک