مقایسه توانمندی های شخصیتی، سبک مقابله با استرس و خودکارآمدی در دو گروه زنان خانه دار و معلمان زن مقطع متوسطه دوم شهرستان کاشان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه توانمندی های مثبت شخصیتی، سبک های مقابله با استرس و خودکارآمدی در دوگروه زنان خانه دار و معلمان زن مقطع متوسطه دوم شهرستان کاشان انجام گرفت. در این پژوهش از روش توصیفی با رویکرد علی - مقایسه ای استفاده شده است. جامعه مورد پژوهش، متشکل ازکلیه معلمان زن مقطع متوسطه دوم شهرستان کاشان در سال ۱۳۹۷-۱۳۹۸ و خانم های خانه دار شهرستان کاشان بودند که با روش نمونه گیری در دسترس دو گروه ۱۸۰ نفره به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه توانمندی­های شخصیتی پترسون و سلیگمن (۲۰۰۴)، پرسشنامه سبک مقابله با استرس اندلر و پاکر (۱۹۹۰) و پرسشنامه خودکارامدی عمومی شرر و همکاران (۱۹۸۲) استفاده شده است و به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون t دو گروه مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد. در بررسی فرضیه نتایج نشان داد که میانگین دو گروه زنان خانه­دار (۰۵/۴۶۸) و زنان معلم (۵۴/۴۹۰) در متغیر توانمندی­های شخصیتی تفاوت معناداری با یکدیگر دارد (۰۵/۰p<) و زنان معلم با میانگین ۵۵۶/۵۹ از سبک مساله مدار و زنان خانه­دار با میانگین ۵۶/۵۶ از سبک هیجان مدار بیشتر استفاده می کنند و نیز میانگین دو گروه زنان معلم (۴۱/۶۰) و زنان خانه دار (۹۲/۵۸) در متغیر خودکارآمدی تفاوت معناداری با یکدیگر ندارد (۰۵/۰p>). پس می توان اینگونه نتیجه­گیری کرد که معلمان از نظر توانمندی های شخصیتی خرد، انسانیت، شجاعت، عدالت، میانه روی و تعالی بالاتر از زنان خانه دار و زنان معلم از سبک های مسئله مدار برای مقابله با موقعیت های استرس­زا و زنان خانه­دار از سبک های هیجانی استفاده می کنند.

کلیدواژه ها:

توانمندی های شخصیتی ، سبک های مقابله با استرس ، خودکارآمدی