اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر توانمندسازی روان شناختی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر توانمندسازی روان شناختی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی بود. طرح پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک ماهه بود. برای انجام پژوهش ابتدا از بین مراکز تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر تهران، یک مرکز به شیوه هدفمند انتخاب و سپس از میان زنان سرپرست خانوار تحت پوشش آن مرکز ۳۰ نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه به پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر به عنوان پبش آزمون پاسخ دادند. در مراحل بعدی پژوهش، در گروه آزمایش، ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با اندازه اثر ۰/۶۹توانمندسازی روان شناختی زنان سرپرست خانوار را افزایش داده و تاثیر درمان به کار گرفته شده در مرحله پیگیری ۰/۷۳ بود. نتایج این پژوهش نشان داد که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می توان به عنوان روشی کارآمد برای افزایش توانمندسازی روانی زنان سرپرست خانواده استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، توانمندسازی روان شناختی ، زنان سرپرست خانوار.