بررسی نقش سرمایه اجتماعی در بازآفرینی پایدار شهری (مطالعه موردی: محلات شمالی بافت تاریخی- فرهنگی شهر تبریز)

توجه به افزایش تعداد پروژه های بازآفرینی شهری در دهه های اخیر لزوم توجه به ابعاد اجتماعی در آن بسیار حائز اهمیت می باشد. بر این اساس سرمایه اجتماعی بعنوان یکی از پتانسیل های اجتماعی محله، مفهومی است که در بازآفرینی اهمیتی ویژه یافته است. با توجه به ضرورت موضوع، این پژوهش به بررسی نقش سرمایه اجتماعی در بازآفرینی محلات شمالی بافت تاریخی- فرهنگی شهر تبریز پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات منابع کتابخانه ای و اسنادی و میدانی(پرسشنامه) می باشد. مهم ترین عوامل موثر مورد شناسایی و روابط بین عوامل با استفاده از مدل تحلیل مسیر در Smart Pls مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی پایایی و روایی با پایایی مرکب و روایی همگرا می باشد که میزان آن برای تمامی متغیرها به ترتیب بالای ۷/۰ و ۵/۰ نشان دهنده روایی و پایایی مطلوب می باشد. نتایج مدل تحلیل مسیر نشان دهنده آن است متغیرهای مستقل پژوهش حاضر وابستگی به محیط، اعتماد، مشارکت اجتماعی و مشارکت مدنی به ترتیب با ضرایب مسیر ۴۷۱/۰، ۲۹۵/۰، ۲۲۳/۰ و ۱۳۸/۰ در سطح معنی داری ۰۵/۰p< بر متغیر وابسته پژوهش تاثیر مثبت و معناداری داشته است که در بین شاخص های بررسی شده بیشترین تاثیر با ضریب ۴۷۱/۰ مربوط به متغیر وابستگی به محیط است و عضویت در نهادهای محلی با (۸۴۲/۰) بیشترین تاثیر را در بازآفرینی شهری پایدار محلات شمالی بافت تاریخی – فرهنگی شهر تبریز دارند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، بازآفرینی شهری ، تحلیل مسیر ، شهرتبریز