ارزیابی و تحلیل رقابت پذیری ژئوتوریسمی شهرستان نیر با استفاده مدل پاوولوا

زمین گردشگری (ژئوتوریسم) یکی از حوزه های رو به رشد و توسعه صنعت گردشگری به حساب می آید. که در ارتباط با شکل ها و نیروهای ژئومورفولوژیکی می باشد. با توجه به توسعه فزاینده این بخش از صنعت توریسم بحث بازاریابی و رقابت پذیری جزو موضوعات جدید و جدی در این رشته به حساب می رود. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و تحلیل رقابت پذیری ژئوتوریسمی شهرستان نیر می باشد. شناسایی نقاط قوت و ضعف می ‍تواند به ارتقای توان رقابت پذیری ژئوتوریسم شهرستان نیر کمک نماید. در این تحقیق از مدل پاوولوا استفاده شد. این مدل مبتنی بر تشکیل فاکتورهای مثبت و منفی و محاسبات مرتبط با آن ها می باشد. نتایج حاکی از این است که در بین فاکتورهای مثبت سه فاکتور امکانت آبگرم درمانی با درصد وزنی ۹۵/۱۹، سایت های هیدروژئولوژیکی با درصد وزنی ۰۶/۱۸، مناطق حفاظت شده با درصد وزنی ۱۱/۱۱ مهم ترین فاکتورهای مثبت در توان رقابت پذیری شهرستان نیر به حساب می آیند. در بین فاکتورهای منفی نیز عدم وجود زیرساخت های مناسب با درصد وزنی ۴۳/۲۱، کسری بودجه برای توسعه منطقه با درصد وزنی ۶۴/۱۹ و توسعه غیرمفهومی ژئوتوریسم با درصد وزنی ۸۶/۱۷ جزو موثرتررین فاکتورهای منفی بر رقابت پذیری گردشگری شهرستان نیر محسوب می شوند. نتایج نسبت رتبه بندی نشان می دهد که فاکتورهای مثبت درصد وزنی ۲۵/۵۶ را کسب نموده و فاکتورهای منفی نیز درصد وزنی ۷۵/۴۳ را به خود اختصاص دادند. بر این اساس نسبت رتبه بندی رقابت پذیری گردشگری شهرستان نیر برابر ۶۷/۱ است که در گروه طبقه بندی خوب قرار می گیرد. بنابراین نتیجه گیری میشود که وجود نقاط ضعف جدی در برخی از زمینه های گردشگری در شهرستان نیر از قبیل کافی نبودن و یا توزیع فضایی نامطلوب زیرساخت ها و امکانات زیربنایی باعث شده است که شهرستان نیر از نظر رقابت پذیری زمین گردشگری در طبقات عالی قرار نگیرد. بنابراین پیشنهاد می شود در مطالعات آتی فاکتورهای موثر بر اقتصاد گردشگری نیز مورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل گردشگری ، ژئوتوریسم ، رقابت پذیری ، شهرستان نیر