اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری در مادران دارای فرزند اتیسم منطقه ۶ تهران

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و تابآوری انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح تحقیق پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده و تحقیق به لحاظ هدف تحقیقی کاربردی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه مادران دارای فرزند اوتیسم منطقه ۶ تهران بودند. برای انجام تحلیل دو گروه کنترل و آزمایش به تعداد ۳۰ نفر در هر گروه و به صورت تصادفی از میان اعضای جامعه آماری انتخاب شدند. پروتکل درمانی شامل ۸ جلسه بود. برای گروه آزمایش دوره آموزش ذهن آگاهی برگزار گردید و همچنین ابزار مورد استفاده پرسشنامه های استاندارد گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶)، برای متغیر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و کانر و دیویدسون (۲۰۰۳)، برای متغیر تاب آوری است. دو فرضیه تحقیق به روش تحلیل کواریانس یک طرفه، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داده است که آموزش ذهن آگاهی تاثیر مثبت معناداری بر هر دو ویژگی تاب آوری (=P، ۴۱۸/۲۲۸=F) و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (۰۰۰/۰=P، ۴۸۴/۳۲۶=F) داشته است. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که برگزاری این دوره توانسته است بر بهبود هر دو ویژگی تاب آوری و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان مادران داراری فرزند اوتیسم موثر باشد. آموزش ذهن آگاهی را می توان به عنوان یک رویکرد موثر در تاب آوری و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در مراکز توانبخشی برای ماداران دارای کودکان اتیسم برگزار کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ذهن آگاهی ، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ، تاب آوری.