تعلیم و تربیت هوشمند با به کار گیری و کنترل فناوری های نوظهور در مدارس

فناوری آموزشی می تواند همکاری را تقویت کند. نه تنها آموزگاران و دبیران می توانند در طول درس با فراگیرنده ارتباط برقرار کنند، بلکه فراگیرندگان نیز می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. از طریق درس های برخط و بازی های یادگیری، فراگیرنده برای حل مشکلات با یکدیگر همکاری می کنند. در فعالیت های مشترک، فراگیرندگان می توانند افکار و ایده های خود را به اشتراک بگذارند و از یکدیگر حمایت کنند. در عین حال، فناوری امکان تعامل یک به یک با دبیران و آموزگاران مدارس را فراهم می کند. فراگیرندگان می توانند سوالات مربوط به کلاس درس بپرسند و در مورد موضوعی که درک آن مشکل است، کمک بیشتری بخواهند. در خانه، فراگیرندگان می توانند تکالیف خود را آپلود کنند، و آموزگاران و دبیران می توانند با استفاده از لپ تاپ به تکالیف تکمیل شده دسترسی داشته باشند و آن ها را مشاهده کنند . اگر فراگیرندگان به فناوری میز هوشمند دسترسی داشته باشند، می توانند در پروژه ها و تکالیف با یادگیرندگان در سراسر کشور و جهان همکاری کنند. این فناوری آموزشی می تواند تاثیر زیادی بر فراگیرندگان داشته باشد، دقیقا مانند تخته های سفید تعاملی که روی نسل قبلی فراگیرندگان گذاشته بودند. این فناوری قبلا توسط سامسونگ و مایکروسافت توسعه یافته است، اما بسیار گران بود و به نظر می رسد پروژه های سطح هوشمند آینده بر روی دستگاه های کوچک تر متمرکز شده اند

کلیدواژه ها:

فناوری ، هوشمندسازی ، دبیران ، آموزگاران ، مدارس