استفاده از روش شی گرا و تکنولوژی سنجش از دور برای تخمین ET محصولات کشاورزی

در دهه های اخیر رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای محصولات صنعتی و کشاورزی، سیمای کاربری اراضی/ پوشش زمین (LULC) را در بسیاری از مناطق ایران دستخوش تغییرات چشمگیری کرده است. در این راستا استفاده از تکنولوژی سنجش از دور (RS) برای ترسیم این تغییرات کاربرد زیادی داشته اند. هدف تحقیق حاضر، استفاده از RS و رویکرد شی گرا (OB) برای تعیین مقادیر LULC و در نهایت برآورد میزان تبخیر-تعرق (ET) در محدوده مطالعاتی جیرفت می باشد. بدین منظور ابتدا تصاویر با وضوح بالا Worldview-۲ قطعه بندی و در ادامه با سری زمانی ۷ ماهه NDVI (Landsat-۸)، از اکتبر (۲۰۲۰) تا آوریل (۲۰۲۱) ترکیب شدند تا آستانه های لازم جهت طبقه بندی با الگوریتم درخت تصمیم گیری (DT) استخراج گردند. در نهایت از نقشه طبقه بندی شده برای برآورد میزان ET استفاده گردید. نتایج نشان داد که رویکرد OB توانست با دقت کلی و ضریب کاپای برابر با ۹۶% و ۹۲% عملکرد بهتری نسبت به روش های پیکسل-پایه داشته باشد. مقایسه مقادیر ET برای کاربری های مختلف در منطقه نشان داد که بخش کشاورزی با مقدار ۱۹/۴۰ مترمکعب در هکتار بیشترین مقدار ET و اراضی باغی و مرتع به ترتیب با ۱۸/۹۰ و ۱۷/۹۰ مترمکعب در هکتار در رتبه های بعدی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، پوشش زمین (LULC) ، طبقه بندی ، محدوده مطالعاتی جیرفت