بررسی اثرات کیفیت سیلاب ورودی بر عملکرد سیستم پخش سیلاب حوزه آبخیز پلدشت

این پژوهش با هدف جمع آوری آمار و اطلاعات مورد نیاز و ارزیابی کمی پخش سیلاب بر منابع آب زیرزمینی در بعد زمان و مکان، ایجاد عرصه های الگویی بهره برداری از سیلاب جهت کشاورزی ،ترویج وتوسعه استفاده از سیستم های پخش سیلاب در مناطق خشک ونیمه خشک و کاربرد سیلاب برای آبیاری گیاهان مثمر و غیرمثمر به اجرا درآمد. جهت اجرای تحقیق در آبراهه قره آغاج اقدام به جاگذاری نمونه بردارهای روان آب- رسوب در مناطق مشخص همراه با نصب اشل های اندازه گیری گردید و ضمن تجزیه و تحلیل کلیه نتایج پژوهش های اجرا شده در حوزه آبخیز پلدشت از قبیل منابع آب و خاک و پوشش گیاهی از سیلاب های حادثه نمونه برداری شده و آنالیزهای لازم انجام گردید. پس از وقوع هر سیلاب توسط همکاران ایستگاه پخش سیلاب، نمونه آب جهت تجزیه شیمیایی برداشت و به آزمایشگاه ارسال شده است. نتایج مربوط به تفکیک محل برداشت با استفاده از دیاگرام ویلکوکس مورد طبقه بندی قرار گرفته است. بیشترین مقدار رسوب مربوط به تیمار بالادست بند انحرافی با میانگین ۵۰۰/۱۳ گرم در لیتر و کمترین مقدار میانگین مربوط به تیمار ورودی شبکه با ۲۳۱/۲۱ گرم در لیتر بر روی رودخانه قره آغاج بوده است. بیشترین مقدار هدایت الکتریکی نمونه سیلاب مربوط به تیمار پایین دست بند انحرافی با میانگین ۲۳۱۷ میلی موس بر سانتیمتر و کمترین مقدار میانگین مربوط به تیمار بالادست بند انحرافی با ۲۰۴۸/۲۰ میلی موس بر سانتیمتر بوده است. بررسی ها نشان داد که در اثر پخش سیلاب طی مدت چهارسال بین خاک تیمارها از لحاظ میزان هدایت الکتریکی اختلاف معنی داری وجود ندارد. بیشترین تاثیر پخش سیلاب در تیمار پایین دست بند انحرافی بوده است و نشان می دهد خاک های بالادست دارای کمی شوری می باشند. بررسی کیفیت آب سیلاب ها از نظر قابلیت استفاده از آن برای کشاورزی در دیاگرام ویلکوکس نشان می دهد که این آبها در کلاس های C۲S۱ و C۳S۱ واقع شده اند و دارای قابلیت مناسب برای کشاورزی می باشند. بنابراین با استفاده از این سیلاب ها می توان ضمن انجام عملیات پخش سیلاب به منظور تغذیه سفره های آب زیرزمینی اقدام به عملیات بیولوژیکی نمود.

کلیدواژه ها:

آذربایجان غربی ، آبیاری سیلابی ، کیفیت آب ، رسوب ، سیستم های پخش سیلاب