بررسی تقابل حقوق شهروندی و حقوق حاکمیتیدر جرایم علیه امنیت

انسان موجودی اجتماعی است و حقوق شهروندی از طبیعی ترین حقوق او می باشد که خداوند متعال آن را همزاد با او آفریده است. یکی از موضوعات مهم و اساسی در مباحث حقوقی، تقابل «حقوق شهروندی» و «حقوق حاکمیت» در عرصه های مختلف است. برپایه ی تفکرات موجود، یک نظام حقوقی پویا و ایده آل از یک طرف، باید مدافع حقوق شهروندی و رعایت آن باشد و از سوی دیگر، بر تحکیم پایه های حاکمیت و امنیت موجود در کشور، اصرار ورزد. در این میان بدون هیچ تردیدی «جرایم علیه امنیت» را می توان یکی از مهم ترین و حساس ترین عرصه های چالش و تقابل میان حقوق شهروندی و حقوق حاکمیت دانست. سوالاصلی این پژوهش این است که در تقابل حقوق حاکمیت و حقوق شهروندی، کفه ترازو به کدام سمت سنگینیمی کند و الویت دولت در تضمین کدام یک از آنهاست؟ و همچنین فرضیه این پژوهش این است که بدلیلاهمیت بالای برقرای نظم و امنیت برای دولت و حاکمیت، در تقابل بین حقوق شهروندی و حقوق حاکمیت،دولت به سمت حفظ حقوق حاکمیتی تمایل پیدا کرده و برای تضمین آن کوشیده است. با توجه به اینکه ازطرفی حاکمیت ملی و اقتدار سیاسی مهم ترین ارزش برای حکومت ها محسوب می شود و دولت مردان از هیچ گونه تلاشی در جهت تضمین حقوق حاکمیت دریغ نمی کنند و از طرفی دیگر، امروزه مفهوم «حقوق شهروندی» به عنوان نقطه مقابل «حقوق حاکمیت» جایگاه ویژه ای در عرصه حقوق بین الملل و حقوق داخلی کشورهای مختلف به ویژه در مباحث مربوط به حقوق بشر پیدا کرده است، نتایج حاصل از این پژوهش نشانمی دهد که به دلیل اهمیت فراوان جرایم علیه امنیت، تبعات و نتایج مهلک و زیان باری که این گونه جرایم براینظم و امنیت عمومی، استقلال و حاکمیت ملی به دنبال دارند، دولت ها در زمینه واکنش نسبت به این جرایم،معمولا در جهت تضمین حقوق حاکمیت گام برداشته و بعضا از حقوق شهروندی، عدول می کنند. روش تحقیقدر این مقاله از نوع کتابخانه ای است و برای جمع آوری اطلاعات از روش های اسنادی (فیش برداری به صورتتوصیفی) استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، حقوق حاکمیت ، جرایم ، امنیت ، دولت