بررسی رابطه و تاثیر روشهای آموزش مجازی بر مراحل مختلف مدیریت دانش

سازمان های امروزین با هر اندازه و نوعی، به نوعی به سمت مجازی شدن کامل و یا مجازی شدن بخشی از فرآیند های خود سوق یافته اند ، در این بین شیوه آموزشی نیز از روش سنتی آن به سمت مجازی شدن در حال حرکت است و روشهای چندی برای این شیوه آموزشی ابداع شده است. از سوی دیگر مدیران به طور فزاینده ای به مدیریت دانش موجود در سازمان های خود روی آورده اند. ، این تحقیق در پی بررسی آن است که آیا روشهای نوین آموزشی که تحت عنوان آموزش مجازی بکار می روند می تواند مدیران را در مدیریت بهتر دانش سازمان خود یاری دهد یا خیر.بدین منظور نمونه ای به حجم 68 نفر از کارکنان سطوح کارشناسی ارشد و بالاتر از شرکت بیمه دانا در شهر تهران مورد آزمون قرار گرفت. در این تحقیق از دو پرسشنامه برای سنجش مدیریت دانش و روشهای آموزش مجازی استفاده گردید و داده های جمع آوری شده توسط نرم افزارspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پایایی پرسشنامه مدیریت دانش 0/841 و پرسشنامه دیگر 0/852 بدست آمد. که نشان از پایا بودن ابزار جمع آوری اطلاعات دارد. سپس فرضیه های تحقیق از طریق آزمون پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد سنجش قرار گرفت. نتایج، حاکی از وجود رابطه معنی دار بین روشهای آموزش مجازی و مدیریت دانش دارد. ولی بین هیچ یک از روشهای آموزش مجازی و شناسایی دانش رابطه معناداری یافت نشد. در نهایت محققین به این نتیجه دست یافتند که از میان روشهای آموزش مجازی، آموزش بر پایه وب بیشترین اثر را بر مدیریت دانش دارد.