پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس کیفیت زندگی و تاب آوری مدیران آموزش و پرورش شهر ساری

هدف اصلی این پژوهش «پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس تاب آوری و کیفیت زندگی» بود. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی مدیران مدارس آموزش و پرورش ناحیه دو شهر ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۲۶۱ نفر که از این تعداد ۲۵۲ نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۹)، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(۱۹۹۶) و تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) بود. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف–اسمیرونف و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به کمک نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین کیفیت زندگی و تاب آوری با بهزیستی روان شناختی مدیران وجود دارد. همچنین متغیرهای پیش بین در مجموع می توانند ۲۹ درصد از واریانس بهزیستی روان شناختی مدیران را پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روان شناختی ، کیفیت زندگی ، تاب آوری ، مدیران