برآورد تابع تقاضای آموزش عالی در ایران و پیش بینی آن تا سال ۱۴۰۴

هدف از این تحقیق ، در درجه اول تخمین تعداد متقاضیان ورود به دانشگاه های سراسری در ایران به تفکیک جنسیت، از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۴۰۴ بوده است. بدین منظور، برای تخمین تعداد متقاضیان، از روش سری زمانی استفاده کرده ایم. سپس با استفاده از روش اقتصاد سنجی ساختاری، به ریشه یابی عوامل موثر بر تقاضای آموزش عالی در ایران، در دوره زمانی (۱۳۶۲- ۱۳۸۷)، پرداخته شده است. نتایج حاصله از بخش اول، حاکی از کاهش تعداد متقاضیان هم در بخش مردان و هم در بخش زنان می باشد ولی در سالهای انتهایی دوره تعداد داوطلبان دو گروه جنسی بسیار بهم نزدیک می شوند.در زمینه ریشه یابی علی باید گفت، متغیرهای مستقل در نظر گرفته شده در مدل ها ( نرخ شهرنشینی ، نرخ باسوادی و ...) تا حدود زیادی توانسته اند متغیر وابسته (نرخ مشارکت تقاضای آموزش عالی) را توضیح دهند. همچنین برای سال های جنگ (۱۳۶۲ – ۱۳۶۷) متغیر مجازی در نظر گرفته شده که در تابع مردان، بر عکس تابع زنان، کاملا معنادار می باشد.

کلیدواژه ها:

تقاضای آموزش عالی ، سری زمانی ، اقتصادسنجی ساختاری ، تصمیم گیری آموزشی