بررسی اثرات گردشگری در ارتقای توانمندی های اجتماعی و روان شناختی روستاییان (مطالعه ی موردی: شهرستان مشگین شهر)

در کشورهای جهان از گردشگری به عنوان کاتالیزوری کارآمد برای بازسازی و توسعه اجتماعی نواحی روستایی یاد شده است و هدف این مقاله بررسی اثرات گردشگری در ارتقای توانمندی های اجتماعی و روان شناختی روستاییان در مناطق روستایی شهرستان مشگین شهر می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف، توسعه ای، و از لحاظ ماهیت، توصیفی و پیمایشی و نیز از نوع علی-مقایسه ای و تحلیلی است  جامعه آماری تحقیق شامل کلیه روستاییان ساکن در روستای نمونه گردشگری موئیل می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران، تعداد نمونه مناسب برای این تحقیق ۲۰۰ نفر به دست آمد؛ از سویی، برای برابری در آزمون و نتیجه، ۲۰۰ از روستاییان ساکن در روستای فاقد گردشگری ساربانلار به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. این تحقیق به روش پیمایشی با استفاده از پرسش نامه انجام گردیده است روایی صوری پرسش نامه توسط پانل متخصصان مورد تایید قرار گرفت. مطالعه راهنما در منطقه مشابه جامعه آماری با تعداد۳۰ پرسش نامه صورت گرفت و با داده های کسب شده و استفاده از فرمول ویژه کرونباخ آلفا در نرم افزار SPSS، پایایی پرسش نامه تحقیق ۸۵/۰ بدست آمد.  نتایج آزمون t در ارتباط با ویژگی های اجتماعی و روانشناختی دو گروه نشان می دهد که بین  متغیرهای مسئولیت پذیری، خوداتکایی و تقویت اعتماد به نفس با متغیر وابسته رابطه معنی داری وجود ندارد؛ اما بین متغیرهای بهبود انگیزش، انتقادپذیری، خلاقیت، مشارکت اجتماعی، توانمندسازی، انسجام اجتماعی و مسئولیت پذیری با متغیر وابسته رابطه معنی داری وجود دارد. در نهایت، با توجه به نتیجه پژوهش پیشنهادات کاربردی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توانمندسازی ، توسعه روستایی ، روستای موئیل ، شهرستان مشگین شهر