نقش راهبردهای سرزنش خود و سرزنش دیگران در نشانه های اعتیاد به اینترنت با میانجی گری اضطراب

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش راهبردهای سرزنش خود و سرزنش دیگران در نشانه های اعتیاد به اینترنت با میانجی گری اضطراب بود. در راستای هدف فوق از جامعه دانش آموزان پسر سال چهارم دبیرستان های دولتی تبریز با استفاده از روش نمونه-گیری تصادفی خوشه ای تعداد ۲۴۶ نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون، آزمون تشخیصی ۲۰ گویه ای اعتیاد به اینترنت یانگ و پرسشنامه اضطراب بک و برای تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. تحلیل یافته ها نشان داد که راهبردهای سرزنش خود و سرزنش دیگران با میانجی گری اضطراب قادرند تغییرات نشانه های اعتیاد به اینترنت را تبیین نمایند، به نحوی که راهبردهای سرزنش خود و سرزنش دیگران (متغیرهای پیش بین) و اضطراب (متغیر میانجی) به صورت مستقیم و مثبت قادر به تبیین نشانه های اعتیاد به اینترنت بودند. اثر غیر مستقیم سرزنش خود بر اعتیاد به اینترنت به واسطه اضطراب مثبت و معنی دار ولی اثر غیر مستقیم سرزنش دیگران بر اعتیاد به اینترنت به واسطه اضطراب معنی دار نبود. شاخص های نیکویی برازش نشان داد که مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش مطلوب دارد. این یافته ها تلویحات عملی در عرصه های بالینی دارند که می توانند در شناسایی و درمان اعتیاد به اینترنت به کار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، سرزنش خود ، سرزنش دیگران ، تنظیم هیجان ، اضطراب