اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر وسوسه و تکانشگری معتادان مواد افیونی

چکیدههدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر وسوسه و تکانشگری معتادان مواد افیونی بود. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح نیمه آزمایشی (پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل) و جامعه آماری متشکل ازتمامی بیماران مرد معتادی بود که به مراکز ترک اعتیاد تبریز مراجعه کردند. از بین آنها۳۰ نفر (۱۵ آزمایشی و ۱۵ گواه) بصورت تصادفی انتخاب و به پرسشنامه های تکانشگری بارت (۱۹۹۴) و عقاید وسوسه انگیز بک و رایت(۱۹۹۳) پاسخ دادند. تعداد جلسات برای گروه آزمایش ، ۸ جلسه، به مدت ۹۰ دقیقه، در طول هفته ۱ جلسه بود.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات گروه های مورد مقایسه (معتادان به مواد افیونی) تفاوت معناداری درتکانشگری و وسوسه در پس آزمون وجود دارد و میانگین نمرات تکانشگری و وسوسه در پس آزمون در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور معناداری کاهش یافته است.بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر وسوسه و تکانشگری معتادان مواد افیونی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، وسوسه ، تکانشگری