ارزیابی مقاومت ژنوتیپ های مختلف گلرنگ به مگس گلرنگ Acanthiophilus helianthi Rossi (Diptera, Tephritidae) در کشت پاییزه
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-6-2_003
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده برای بررسی مقاومت تعداد ده ژنوتیپ گلرنگ، شامل: "˝سینا"، "آلمانه درشت"، "محلی مرند"، "IL۱۱۱"، "محلی اصفهان"،" ۴۱۱"، "سیریان "، "لساف "، "دینسر " و "S-۵۴۱" در کشت پاییزه، به مگس گلرنگ، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گریزه سنندج در طی دو سال زراعی (۹۱-۹۰ و ۹۲-۹۱) انجام شد. در این آزمایش شاخصهای شدت و میزان آلودگی، خسارت، عملکرد، وزن هزار دانه و درصد روغن در کرتهای مختلف، محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس درصد غوزههای آلوده، تعداد لارو- شفیره، درصد و تعداد بذور صدمه دیده، وزن هزار دانه، درصد روغن دانه و عملکرد محصول بیانگر وجود اختلاف آماری معنیدار در سطح یک درصد بین تیمارهای آزمایشی بود. بر اساس مقایسهی میانگین دادهها، ژنوتیپهای "محلی اصفهان" و " لساف" بیشترین و ژنوتیپ "سیریان" کمترین درصد غوزههای آلوده را دارا بودند. همچنین ژنوتیپهای "محلی اصفهان" بیشترین و "محلی مرند" کمترین تعداد لارو و شفیره را در غوزه داشتند. از نظر درصد بذور صدمه دیده، ژنوتیپ "لساف" از سایر ژنوتیپها حساستر بود و به لحاظ تعداد بذور صدمه دیده، ژنوتیپ "محلی اصفهان" بیشترین و ژنوتیپهای "سیریان" و "محلی مرند" کمترین تعداد بذور صدمه دیده را داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده، ژنوتیپهای مورد بررسی در دو گروه اصلی قرار گرفتند. گروه اول که کمترین درصد غوزههای آلوده، کمترین تعداد لارو و شفیره در غوزه و پایینترین درصد و تعداد بذور صدمه دیده را دارا بودند و میتوان آنها را به طور نسبی مقاوم به مگس گلرنگ برشمرد که شامل ژنوتیپهای: "سیریان"، "محلی مرند"، "سینا"، "۴۱۱" و "IL۱۱۱" بودند و در بین آنها رقم "سیریان" و ژنوبیپ "محلی مرند"، مقاومتر بودند. گروه دوم که بیشترین درصد غوزههای آلوده، بیشترین تعداد لارو و شفیره در غوزه و بالاترین درصد و تعداد بذور صدمه دیده را دارا بوده و میتوان آنها را حساس به مگس گلرنگ در نظر گرفت، عبارت بودند از: ژنوتیپهای "محلی اصفهان"، ""لساف،""S-۵۴۱، "دینسر" و "آلمانه درشت" که در این بین، ژنوتیپهای "محلی اصفهان" و "لساف" از بقیه حساستر بودند.
نویسندگان
صلاح الدین کمانگر
مربی پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :