ارزیابی اثرات محیط زیستی تولید توت فرنگی در دو سیستم ارگانیک و مرسوم (مطالعه موردی: استان کردستان)

ارزیابی چرخه حیات یکی از روش­های ارزیابی اثرات محیط زیستی است که بر مبنای فرایند تولید توسعه یافته است. در ارزیابی چرخه حیات اثرات تحمیلی ناشی از تولید یک محصول و یا یک فرایند و یا یک فعالیت به وسیله تشخیص و کمی_سازی انرژی و مواد استفاده _شده و ضایعات و پسماندهای تولیدی که به محیط زیست وارد می­کند، ارزیابی می­شود. در این مطالعه ارزیابی اثرات محیط زیستی از ابتدا کاشت تا درب مزرعه برای روش کشت رایج و ارگانیک تولید توت فرنگی با استفاده از چرخه عمر در استان کردستان برآورد شد. اطلاعات اولیه از کشاورزان منطقه جمع آوری شد. اثرات بررسی _شده در این مطالعه گرمایش جهانی، اسیدی شدن، سرشارسازی، اکسیداسیون­های فتوشیمیایی، سمیت برای آب­های شیرین، سمیت برای آبزیان دریایی، سمیت برای خشکی­ها، سمیت برای انسان­ها، استفاده از منابع غیرزندهو کاهش لایه ازونبر اساس روش CML۲ baseline۲۰۰۰ V۲/ world۱۹۹۵بود. واحد کارکردی در این مطالعه یک تن توت فرنگی تولیدی در نظر گرفته شد. ارزیابی اثرات در دو سناریو رایج و ارگانیک نشان داد که در همه طبقات اثر، اثرات محیط زیستی کشت رایج توت فرنگی بیشتر از کشت ارگانیک بود و در کشت رایج کودها و الکتریسیته بیشترین اثرات مخرب را به محیط زیست وارد می کنند.

کلیدواژه ها:

اثرات محیط­زیستی ، ارزیابی چرخه حیات ، توت فرنگی ، کشت ارگانیک ، کشت رایج