اثر مهارکنندگی عصاره ی پروتئینی بذرهای چند گیاه تیره ی باقلا Fabaceae بر فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز حشرات کامل و لاروهای سوسک برگ خوار سیب زمینی Leptinotarsa decemlineata (Say)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-7-2_011
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده سوسک برگ خوار سیب زمینی Leptinotarsa decelineata (Say)، آفت کلیدی سیب زمینی در سراسر جهان می باشد. با توجه به اثرات نامطلوب کاربرد آفت کش های شیمیایی، استفاده از مهارکنندههای پروتئینی آنزیم های گوارشی به عنوان روش های جایگزین، برای کنترل آفات اجتنابناپذیر است. در مطالعه ی حاضر تاثیر عصاره ی پروتئینی بذر چند گیاه تیره ی باقلا Fabaceae بر فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز لاروهای سن آخر و حشرات کامل این آفت بررسی شد. فعالیت آنزیم به تنهایی و در حضور مهارکننده اندازه گیری شد. از بین بذرهای ۱۷ گیاه مورد بررسی (۸ رقم لوبیا، دو رقم نخود، عدس، ماشک، باقلا، تمر هندی، بادام زمینی، اسپرس و یونجه)، پنج بذر شامل چهار نوع بذر لوبیا، Phaseolus vulgaris L. (لوبیا چیتی، لوبیا سبز، لوبیا قرمز و لوبیا سفید) و تمر هندی، اثرات مهارکنندگی زیادی را نسبت به بقیه نشان دادند. همچنین، در این بررسی اثر مهارکنندگی سه فراکسیون ۲۰-۰، ۴۰-۲۰ و ۶۰-۴۰ درصد که با کمک ترسیب در نمک آمونیوم سولفات تهیه شده بودند، نیز در سه غلظت مختلف، ۳/۰، ۷/۰ و ۱ میلی گرم پروتئین بر میلی لیتر مطالعه شد. در مجموع و در هر پنج نوع بذر مورد بررسی، فراکسیون های ۴۰-۲۰ و ۶۰-۴۰ اثرات مهارکنندگی بیشتری را در مقایسه با فراکسیون اول نشان دادند (تقریبا۷۰ الی ۹۰ درصد مهارکنندگی). اثر مهارکنندگی در تمام موارد وابسته به غلظت بود و با افزایش غلظت مهارکننده، میزان فعالیت آنزیم به طور چشمگیر کاهش یافت. در مجموع عصاره ی پروتئینی تام و فراکسیون های انواع لوبیای بررسی شده در این تحقیق، اثر مهارکنندگی قابل توجهی بر فعالیت آلفا-آمیلاز مراحل زیستی لارو سن آخر و حشرات کامل سوسک برگخوار سیب زمینی نشان دادند.
کلیدواژه ها:
واژه های کلیدی: ارقام لوبیا ، آمونیوم سولفات ، آلفا- آمیلاز ، عصاره ی پروتئینی ، سوسک برگخوار سیب زمینی
نویسندگان
علی محمدی نصرآبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد حشره شناسی، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز.
منیژه جمشیدی
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز.
داود محمدی
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :