بررسی تاثیر هنر چیدمان بر محیط زیست و توسعه پایدار

هنر چیدمان، زیرمجموعه ی هنر مفهومی است با این تفاوت مهم که در چیدمان اصل بر فضاسازی و رویارویی مخاطب با یک فضای خاص است تا بیان مفهوم و رساندن پیام. همچنین در چیدمان ساخت و ساز بسیار کم صورت میگیرد و مهم چگونگی کنار هم قرار گرفتن عناصر مختلف با یکدیگر است. اثری که با شیوه ی چیدمان توسط هنرمند در یک مکان یا محیط اجرا میشود هم میتواند دائمی باشد هم موقت و گذرا؛ چیدمان هم در نمایشگاه یا گالری توسط هنرمند برای مدتی محدود اجرا میشود و هم در محیطهای شهری و طبیعی برای زمانی کوتاه یا طولانی به نمایش گذاشته میشود. هدف از نگارش این مقاله تبیین تعامل موثر بین انسان و محیط زیست به کمک یک زبان بین المللی و فراگیر به مانند هنر محیطی است که این موضوع باعث می شود در کنار پایداری محیط زیستی حس تعلق به مکانی زندگی هم ،درافراد جامعه به وجود آید، که اگر این امر محقق شود، خود به معنای برقراری توسعه پایدار در یک جامعه است.این تحقیق در پی پاسخگویی به این سوال است که شیوه های ارائه و تبیین توسعه پایدار و حس تعلق به محیط زیست با توجه به هنر چیدمان چیست؟ با بهره گیری از نظریه ارتباط زبان شناس برجسته روسی، رومن یاکوبسن است که در مسیر بسط و گسترش در هنر محیطی به منظور بررسی همه جوانب خلق یک اثر هنری گویا و در عین حال دوستدار محیط زیست، به منظور القای حس تعلق به محیط زیست، از آن بهره گیری شده است. با استفاده ارکان نموداری که یاکوبسن آن را ترسیم نموده در قالب عوامل موثری که باید در زمینه القای حس تعلق به آنها پرداخته شود، این بررسی صورت گرفته است. شیوه تحقیق، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری داده ها، کتابخانه ای است. نتایج پژوهش بر این است که ، هنر چیدمان با توجه به مسائل محیط زیست را می توان تلاش در راستای طراحی دوستدار محیط زیست و اهمیت جنبه فرهنگی و همچنین توسعه پایدار دانست که تلاش دارد به بهبود ارتباط انسان با طبیعت پرداخته و دیدگاهی گسترش یافته، نو وعمیق را ایجاد کند .