امکان سنجی بستر ایجاد شهر الکترونیک نمونه موردی شهرداری منطقه ۱۲ تهران

رشدسریع شهرها و پیشی گرفتن آنها از توانایی ها ی و منابع مدیران شهری ، ارائه خدمات شهری مناسب را برای مدیران شهری به یک چالش بزرگ تبدیل کرده است . تراکم جمعیت و دشواری رفت و آمد در محیط های شهری ، توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات را در نظر گرفته است که در حوزه مدیریت شهری ، این پیشرفت باعث ایجاد تحولات اساسی در هوشمند سازی نظام ادار ی و کنترل امور شهری شده است . هدف پژوهش حاضر، امکان سنجی بستر ایجاد شهر الکترونیک نمونه موردی شهرداری منطقه ۱۲ تهران است . نوع پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است . اطلاعات و دادههای لازم با روشهای اسنادی و میدانی (پرسش نامه ) جمع آوری شدهاند. جامعه آماری شامل ۴۰ مدیر شهری ساکن در منطقه ۱۲ تهران است که با روش دلفی و تصادفی انتخاب شدهاند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار spss، آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون آماری تی تک نمونه ای استفاده شده است . یافته های پژوهش با توجه به آزمون تی تک نمونه ای نشان می دهند که از دیدگاه مدیران، منطقه ۱۲ تهران از لحاظ شاخص های اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی شهر الکترونیک در راستای امکان سنجی بستر ایجاد شهر الکترونیک است .

کلیدواژه ها:

شهر الکترونیک ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، کیفیت خدمات شهری .