تبدیل فضای بی دفاع شهری به پارک محلی (طراحی و ساخت چهارباغ مریم با ماهیت معماری ،تاریخی ، فرهنگی در کنار کوچه آشتی کنان)

در اهمیت موضوع باغهای ایرانی به همین مقدار بسنده می گردد که باغ ایرانی بعنوان سیزدهمین اثر ایران در میراث جهانی یونسکو با تاریخ درخشان خود بیکی از بهترین الگوهای منظرسازی ، محصول تعامل سازنده انسان ایرانی در مواجهه با طبیعت است .چرایی و چگونگی شکل این پدیده، محمل نظرات گوناگونی بوده است . از بین عوامل مختلف شکل گیری باغ ایرانی و هندسه خاص آن فرضیه الگوی چهارباغ به عنوان یکی از مشهورترین فرضیه ها شناخته شده است .اغلب نقل قولها حاکی از این تعریف است که چهارباغ به باغی گفته می شود که بر پایه معماری و عناصر تشکیل دهنده آن از جمله ساختار هندسی ، آب و درختان و کوشک میانی و غیره عمدتا در فلات ایران و مناطق پیرامونی متاثر از فرهنگ آن رواج داشته است .این مقاله حاصل طراحی و اجرادرمکانی بلااستفاده و بهترین منطقه شهرتهران می باشد.فضای بی دفاع شهری که در متن سکونت اهالی به مرکزی برای کارتون خوابها و معتادان متجاهر و انواع خلاف ها که باعث رنجش مردم محل گردیده بود.با توجه به تجربه بازدید از چندکشور اروپایی و زندگی در شهرسنتی و زیبای یزد و قبول مسوولیت به عنوان شهردارناحیه ۱ در محله رستم آباد ضمن مشاوره با کارشناسان شهرسازی و معماری و دریافت مجوز از مدیریت ارشد شهرداری منطقه نسبت به طراحی و اجرای آن اقدامات لازم بعمل آمد.هدف از اینکار زیست پذیری مکان بلا استفاده و جلب رضایت شهروندان و ترویج معماری سنتی ایرانی - اسلامی ،معرفی پرفسورمریم میرزاخانی بعنوان الگوی جهانی برای بانوان ایرانی و فرهیخته و با روش میدانی و تحقیق در زمینه معماری سنتی و باغهای ایرانی بود.حاصل این تلاش منحصربفرد در سطح شهرداری تهران رضایت شهروندان ، ایجاد فضای الگو برای سایر مناطق شهرداری تهران ، آرامش کودکان و نوجوانان و افراد سالمند و ترویج معماری سنتی که بسیار مورد توجه و استقبال آهاد مردم و مسوولین قرار گرفت .

کلیدواژه ها:

فضای بی دفاع شهری ، بوستان محلی ، باغهای ایرانی ، معماری ایرانی اسلامی ، مریم میرزاخانی