برنامه ریزی مدیریت شهری در طراحی فضاجهت رفاه و نشاط شادابی شهری

امروزه، شهرنشینی و توسعه شهری یکی از پدیده های ویژه است . رشد سریع شهرها و پیشی گرفتن آن از توانایی ها و منابع مدیران شهری ، ارائه خدمات شهری مناسب را برای مدیران شهری به یک چالش عظیم تبدیل نموده است . تراکم جمعیت ، دشواری رفت و آمد در محیطهای شهری ، آلودگیهای هوا و ناامنیهای اجتماعی ، برخی از مشکلات ساختار فضایی است که به طور خواه و ناخواه برآمده از سیاست گذاری ها و تصمیمات مدیریت شهری و ارگانهای دخیل در امور مختلف شهری می باشد . اطلاع از اقداماتی که نتیجه آن در سیمای محیطی و روال زندگی اجتماعی و معیشتی مراکز زیستی مشاهده می گردد و محیط فضایی و کالبدی را نیز رقم می زند. تامین نشاط و نشاط و شادابی شهری به یکی از دغدغه های اصلی نظامهای مدیریت شهری به ویژه در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده است . هدف از پژوهش حاضر، بررسی معیارهای تاثیرگذار در نشاط و نشاط و شادابی فضاهای عمومی در معماری و طراحی شهری توجه به نظر شهروندان یکی از مهم ترین عوامل جهت طراحی می باشد. بدین معنی که فضا و محیط اطراف از چه ویژگی هایی برخوردار باشند تا مردم را به خود جذب کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نشاط و شادابی در ایجاد تصویر ذهنی شهروندان و رابطه آن با میزان بهرهگیری از فضای شهری انجام گرفته است ؛یکی از مولفه های اصلی در نشاط و شادابی و حیات شبانه فضاهای عمومی شهر افزایش امنیت فضا از نظر فیزیکی و روانی است . چرا که نبود امنیت در فضاهای عمومی شهر به افزایش رفتارهای ناهنجار کمک می نماید. نکته اصلی و مهم در رابطه با تعاملات اجتماعی ماندن در فضا است برای ایجاد تعمل ابتدا باید فضای شهری پذیرای حضور مردم در خود باشد زیرا حضور و توقف مردم در فضا به خودی خود تعامل را در بین آنها برقرار میکند تعاملات اجتماعی در یک فضای شهری بازتاب نوع فعالیتها و اتفاقاتی است که در فضا رخ میدهد. بنابراین برای ایجاد تعاملات مناسب ابتدا باید به شناسایی فعالیتها بپردازیم هرچه فضای شهری مطلوب تر باشد فعالیت ها، ارتباطات و تعاملات بیشتری در آن صورت می گیرد و به مراتب مدت زمان حضور افراد در فضا نیز افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، خدمات شهرداری ، طراحی و معماری ، نشاط و شادابی .