بررسی آزمایشگاهی جانشانی جزئی ماسه کویر ورزنه با ریزدانه در ساختار بتن با استفاده از روش (RSM)
محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران، شهرسازی، محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 448
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU02_1835
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
چکیده مقاله:
در دهه های اخیر مصرف مصالح ساختمانی به دلیل ساخت وسازهای بیش ازاندازه افزایش زیادی پیداکرده است که یکی از مهم ترین مصالح ساختمانی برای ساخت سازه های بتنی ، ریزدانه (ماسه ) است . در سالهای اخیر با توجه به افزایش قیمت و زمان تولید ماسه ، استفاده از مواد دیگر به عنوان جایگزین موردتوجه پژوهشگران قرارگرفته است . در این پژوهش از ماسه کویر ورزنه به عنوان جانشین ریزدانه در ساخت بتن با روش طراحی آزمایش با استفاده از روش بهینه سازی پاسخ سطح (RSM) استفاده شد. بر مبنای این روش طراحی تاثیر جانشانی ماسه کویر ورزنه با ریزدانه (۵-۲۰%) بر روی مقاومت فشاری بتن در سنین ۷، ۲۸ و ۵۶ روز ارزیابی شد. همه ی نمونه های جانشین شدهی ماسه کویر ورزنه با ریزدانه در سن ۷ روز مقاومت فشاری کمتری را نسبت به نمونه ی شاهد نشان دادند. با افزایش سن بتن اختلاف مقاومت فشاری نمونه های دارای ماسه کویر با نمونه شاهد کمتر شد. در سن ۲۸ روز نمونه های با کمتر از ۱۲ درصد جانشانی دارای مقاومت فشاری نزدیک به مقاومت فشاری نمونه های شاهد بودند اما برای نمونه های با بیش از ۱۲ درصد جانشانی ، افزایش مقاومت فشاری نمونه ها نسبت به نمونه شاهد مشاهده شد. پژوهش ها حاکی از آن است که نمونه های حاوی ماسه کویر در سن ۵۶ روزه و بیش از ۵۶ روز داری مقاومت فشاری بالاتری نسبت به نمونه های شاهد (ساخته شده با ریزدانه ) است . طبق داده های به دست آمده مشاهده شد که از سن ۲۸ روز به بعد ذرات بسیار ریز ماسه کویر توانسته خلل و فرجهای ساختار بتن را پر کند و بدین واسطه باعث افزایش مقاومت فشاری شود. علاوه بر فیلر بودن ماسه کویر به دلیل وجود مقدار زیاد سیلیس در ساختار ماسه ، نمونه های بتن حاوی ماسه کویر در درصدهای بالای جانشانی با افزایش میزان ماسه کویر مصرفی و به تبع افزایش میزان سیلیس ، تراکم نمونه های بتنی افزایش میابد که این امر باعث افزایش مقاومت بتن در سنین بالا می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تارا صوفی نعمتی املشی
دانشجوی کارشناسی، دانشکده فنی و مهندسی عمران، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
علیرضا جهانگیری
دانشیار، دانشکده فنی و مهن دسی عمران، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
فاطمه اسدی امیرآبادی
دا نشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده فنی و مهندسی عمران، دانشگاه تبریز، تبریز