مقایسه اثرات حرکات نزدیک گسل با زلزله های معمولی بر پاسخ سازه

رکوردهای ثبت شده در نواحی نزدیک گسل و رکوردهای حرکات دور از گسل تفاوتهای مهم و اساسی دارند. مشخصه سرعت و تغییرمکان زمین از مشخصه های اساسی حرکات نزدیک گسل می باشد، که باعث بوجود آمدن پالس های نیرومند با زمان تناوب طولانی در رکوردهای تاریخچه زمانی سرعت و تغییرمکان می شود. با این که چنین پالس هایی نوعی از ویژگی های حرکات نزدیک گسل هستند، ولی یک مشخصه عمومی نزدیک گسل نیستند. چنانچه سازهای تحت حرکات نزدیک گسل قرار گیرد خسارات شدیدتر و مخربتری نسبت به زمانی که تحت حرکات معمولی زمین باشد تحمل می کندو این ناشی از ویژگی های خاص حرکات حوزه نزدیک گسل می باشد. زمین لرزه ای ثبت شده در نواحی نزدیک گسل با آنچه که در مناطق دور از گسل مشاهده می شود متفاوت است ، که از ویژگی های بارز این حرکات حوزه نزدیک می توان به اثرات راستاپذیری و پرتابی اشاره کرد. با توجه به این واقعیت که بسیاری از شهرها و کلان شهرها در حوالی گسل های فعال واقع شده اند، رسیدگی به این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است . هدف از این مطالعه شناخت ویژگی های بارزو مهم حرکات نزدیک گسل و لزوم توجه به این نوع از حرکات زمین لرزه ای در آیین نامه ها و دستورالعمل های تحلیل و طراحی سازه ها می باشد. از ویژگی های مهم بارز حرکات نزدیک گسل می توان به حرکات پیش رونده و پرتابی اشاره کرد. حرکات پیش رونده دارای خواص پالسی مانند است ، که در ابتدای رکورد مشاهده می شود. رفتار پالس گونه و رفتار پرتابی زلزله های نزدیک گسل در مقایسه با زلزله های دور از گسل ، انرژی ورودی شدیدی و نیز تغییرمکانهای بزرگ و ماندگاری برروی سطح زمین و سازه ایجاد می کند. این تاثیرگذاری عملکرد ساختمانها و شریانهای حیاتی را دچار اختلال می کندو آسیب سازه ای شدیدی درآنها ایجاد می نماید.

کلیدواژه ها:

زلزله های معمولی ، زلزله های نزدیک گسل ، راستاپذیری پیش رونده ، اثر پرتابی ، تفاضای لرزه ای .