اثرمیزان خروج ازمرکزیت و نامتقارنی در پلان برسطح عملکرد در ساختمانهای فولادی موجود با قاب خمشی متوسط

خرابی ساختمان های موجود درزلزله های اخیر با توجه به لرزه خیزی ایران نشان دهنده اهمیت نقش وجود نامنظمی پیچشی در پلان بعنوان عامل آسیب و خرابی است . تشدید پاسخ لرزه ای ساختمان در اثر پیچش و بررسی عوامل دقیق ایجاد آن دارای اهمیت است . در استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش چهارم ضوابطی بعنوان پیچش تصادفی ، نامنظمی پیچشی زیاد و شدید بر اساس ابعاد و تغییر مکان نسبی دو انتهای ساختمان در پلان طبقات تعریف شده است . در این مقاله اثر میزان خروج از مرکزیت در پلان های متقارن و نامتقارن بعنوان عواملی تاثیر گذار در ساختمانهای فولادی با قاب خمشی متوسط بر سطح عملکرد آن ها بررسی شده است . مدل ها با تعداد طبقات ۵ و ۹ دارای پلان های متقارن و نامتقارن با ضابطه پیچش اتفاقی استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش چهارم و مقررات ملی ، مبحث ۱۰ ویرایش پنجم طراحی شده اند. سپس با ایجاد نامنظمی پیچشی زیاد و شدید در مدل ها بعنوان ساختمان های موجود با استفاده از ضوابط نشریه ۳۶۰ و تحلیل استاتیکی غیر خطی (بار افزون)، سطوح عملکرد ساختمان ها بررسی شد. نتایج نشان می دهد که تقارن و عدم تقارن در پلان در سطح عملکرد مدل ها، میزان شکل پذیری و پاسخ لرزه ای در اثر پیچش موثر است و مقدار تاثیر آن در ساختمان های ۵ طبقه بیشتر است و پیشنهاد می گردد در ویرایش پنجم استاندارد ۲۸۰۰ تاثیر تقارن و عدم تقارن پلان در ضوابط نامنظمی پیچشی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تحلیل استاتیکی غیر خطی ، پیچش اتفاقی ، پلان متقارن و نامتقارن ، سطح عملکرد ، شکل پذیری