طراحی قوس های معماری ایرانی در سیستم طراحی پارامتر یک

معماری سنتی ایران ،تجلی نمادین جهانی ابدی و ازلی است که این جهان را محلی گذرا و واسطه ای برای رسیدن به مرتبه ای والاتر به منظور وصول به آرامش درونی می داند. معماری ایرانی به عنوان یکی از سبک های معماری دارای مشخصه ها و عناصر برجسته ای است که این سبک را از سایر سبک ها متمایز می کند و عناصر معماری سنتی ایرانی محسوب می شوند. از جمله این عناصر می توان به ارسی ، پنج دری ، پیش طاق، طاق و قوس و... اشاره کرد. قوس ها یکی از اجزای پر کاربرد در ساختمان های بنایی و معماری ایرانی می باشند. قوس ها اجزای منحنی شکل با هندسه متفاوت می باشند که ساختمان های بنایی بسیاری را شامل می شوند. قوس ها علاوه بر جنبه زیبایی در ساختمان های سنتی ایران، یک سیستم سازه ای محسوب می شدند. لیکن در این میان مشکلات زیادی را دارا می باشند که در اثر آن ها امروزه در معرض خطر فراموشی قرار دارد. با پیشرفت تکنولوژی عصر حاضر می توان در راستای حل این مشکلات قدم برداشت و در جهت حفظ و احیای این عنصر تلاش کرد. در روش های سنتی طراحی ، طراح حق مالکیت بر طرح خود را داشته ولی با پیدایش کامپیوتر، طراح و برنامه نویس می توانند گزینه های مختلفی را انتخاب کنند. در این پژوهش چند نوع از قوس های ایرانی در سیستم نوین طراحی پارامتریک ( راینو و گرس هاپر) مدل سازی شده اند سپس تحلیل سازه ای روی این قوس ها انجام شده است . نتایج نشان می دهد در روش پارامتریک پارامترهای قوس را میتوان در طول روند طراحی کنترل و اصلاح کرد. از طرفی نتایج تحلیل بار حاکی از آن است که در این روش انتقال بار در همه قوس های طراحی شده به صورت محوری صورت می گیرد و در هیچ یک از انواع قوس ها نیروی خمشی یا هیچ گونه نیروی اضافی و فشار بر روی آن ها مشاهده نمی شود و کاملا پایدار می باشند.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ایران ، قوس ، چفد ، طراحی پارامتریک ، آنالیز نیرو