بررسی و تبیین ضرورت تامل فلسفی در معماری

معماری همواره نمود بیرونی و مادی شده اندیشه فلسفی و زیرساخت آن بوده است و نگرشی فلسفی ،در همیشه تاریخ ، لایه زیرینی بوده که رویه بیرونی آن به شکل فضا و مکان آدمی ساخته ، از راه کنش و آفرینش معمارانه شکل کالبدی به خود گرفته و جهان آفریده آدمی را شکل داده است . هرچند فلسفه حیطه افکار محض است و معماری غایاتی عملی دارد، اما افکار ما بر ساخته های ما و مصنوعات ما بر افکارمان تاثیر می گذارند تا آن حد که از یکدیگر تفکیک ناپذیر می شوند. هدف از این پژوهش جستجوی انحای مختلف تاثیر فلسفه بر معماری و بررسی ضرورت چنین تاثیر و تاثرهایی برای معماری است . این هدف از طریق تحلیل تعاریف معماری و کشف معانی آن، همچنین بازشناسی اغراض زبانی متفاوت ما در به کار بردن کلمه معماری انجام یافته است . از این طریق ، پژوهش برای معماری تاثیر متقابل مهمی بر فلسفه نیز یافته است .

کلیدواژه ها:

معماری ، اندیشه ، نگرش ، فلسفه .