معیارهای زمینه گرایی در طراحی بدنه های شهری (نمونه ی موردی : محله ی گلستان سبزوار)

بدنه های شهری یکی از مهم ترین عوامل ارتباطی هستند که کیفیت منظر شهری را به نمایش عموم می گذارند. طراحی این بدنه ها در بافت های تاریخی از اهمیت بالایی برخوردار است به نحوی که اگر در طراحی آنها توجه و احترام به زمینه مدنظر قرار گیرد، تقویت کیفیت محیطی نیز فراهم خواهد شد. با توجه به سرعت تخریب بافت های تاریخی و جایگزین شدن بافت های نوساز یکی از بیشترین آسیب هایی که در جداره سازی بافت های تاریخی مطرح است ، سلیقه ی شخصی می باشد. به منظور ایجاد هماهنگی میان جدارههای شهری و کاربری آنها، در نظر گرفتن معیارهای زمینه گرایی موثر خواهد بود. به عبارت دیگر طراحی جدارهها با رویکرد زمینه گرایی و احترام به گذشته می تواند منجر به خلق فضاهای سرزندهی شهری و در نتیجه توسعه ی شهر گردد. زمینه گرایی ، یکی از شاخصه های مهم در طراحی بدنه های شهری می باشد که از طریق توجه به مولفه های کالبدی ، اجتماعی و ...، حفظ ارزشهای زمینه را فراهم می نماید. محله ی گلستان سبزوار یکی از قدیمی ترین و باارزشترین محله های سبزوار است . با توجه به ضرورت نوسازی این محله مسئله ی اصلی چگونگی انجام این عمل است به نحوی که حفظ ارزشهای کالبدی زمینه مدنظر قرار گیرد. در همین راستا این پرسش مطرح است که » معیارهای زمینه گرایی در طراحی بدنه های شهری محله ی گلستان سبزوار چه مواردی هستند؟.« روش تحقیق ، از نوعکمی - کیفی است و با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای ، معیارهای زمینه گرایی از دیدگاه نظریه پردازان مختلف مورد بررسی قرار گرفته و سپس با استفاده از مطالعات میدانی مولفه ها و شاخص های باارزش محله ی گلستان بررسی شده و در پایان معیارهایی جهت طراحی بدنه ی شهری زمینه گرا در این محله ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بدنه ی شهری ، زمینه گرایی ، مولفه های کالبدی ، محله ی گلستان سبزوار