شناسایی ویژگی فضاهای خلاقیت پرور و ایجاد مدارس طبیعت

مهم ترین مساله کودک عصر حاضر چیست ؟ از سخن اندیشمندان و فیلسوفان چنین برمی آید که مهم ترین مشکل کودک انسان مدرن، ماشینی و مکانیکی شدن زندگی اوست . تنها راه حلی که فیلسوفان پسا مدرنیته ارائه میکنند، پرداختن به هنر و رشد و احیاء خلاقیت فطری کودک است . کودکان جانشینان بلافصل نسلی اند ،که امروزه نبض فعالیت های اجتماعی اقتصادی و سیاسی کشور را دردست دارند پس توجه به فضاهای کودکانه از دیرباز حائز اهمیت بوده وشمارکثیری ازپژوهشگران چه در عرصه معماری چه درعلم روانشناسی و جامعه شناسی بدان پرداخته اند. آموزش نیز به روشی بسیار قدیمی ، محدود و متکی بر حافظه صورت میگیرد. به این صورت که سئوال ها و جواب ها تقلید از الگوی ارائه شده تشویق می شود و هر گونه تلاش فردی و خلاقانه مورد بی مهری و گاهی تمسخر و توبیخ قرار میگیرد.به جای ایجاد انگیزه های واقعی در کودک با توجه به توانایی های فردی ، از سیستم فشار به وسیله ایجاد رقابت های غیرمنطقی ، مقایسه نابجا و ارزشگذاری غیرعادلانه استفاده می شود. حتی در فعالیت های فوق برنامه که به منظور تفریح و پرداختن به فعالیت های دلخواه و اجباری کودک است ، همین روش اعمال می شود. والدین نیز تحت تاثیر همین الگوی تحمیل شده از طرف جامعه و فرهنگ ناسالم ، کودکان خود را از ابتدا تحت فشار میگذارند، تا مطابق سلیقه روز بزرگ شوند. در واقع این جامعه ، مربیان و والدین و همه برنامه ریزان آموزشی و پرورشی هستند که تصمیم میگیرند یک بچه به چه موجودی باید تبدیل شود. طبیعی است که در این میان آنچه نادیده گرفته میشود و سرکوب میگردد، ویژگی های طبیعی کودک و توانایی ها و استعداد های اوست و همچنین نیاز طبیعی و انسانی او به این که خودش باشد نه شخص دیگری . خلاقیت به عنوان امری که زیربنای هر نوع آموزشی را تشکیل می دهد و میتواند در همه امور زندگی آدمی از آغاز تا پایان جلوه گر شود و شور و شوق و انگیزه زندگی را در همه حال حفظ نماید، شدیدا در غفلت قرار گرفته است . نتیجه حاصل بیان می کند که عوامل سازنده فضاهای آموزشی بر میزان یادگیری سریع تر کودکان موثر و در ارتباط می باشد.

کلیدواژه ها:

کودک ، مدارس ، خلاقیت ، یادگیری