الگوی ساختاری توانمندسازی فرهنگی- روانشناختی زنان (مورد مطالعه دبیران زن شهر تهران)

توانمندسازی دبیران زن یکی از مباحث محوری در آموزش و پرورش است که دارای تاثیر دوجانبه بر روی دبیران از یک سو و دانش آموزان از سوی دیگر می باشد، با این وصف مقاله حاضر در راستای تحقق این هدف در بین دبیران زن شهر تهران با استفاده از مدل معادلات ساختاری به بررسی عوامل موثر بر توانمندسازی زنان دبیر و پیامدهای آن با استفاده از تئوری های مربوطه پرداخته است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که از این تعداد حجم نمونه ای به تعداد ۳۰۰نفر با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی منظم برآورد شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بر مبنای مقیاس لیکرت بود. روایی پرسشنامه از نظر صوری و محتوایی از طریق چند نفر از خبرگان، روایی همگرا از طریق محاسبه میانگین واریانس استخراج شده و روایی واگرا از طریق محاسبه جذر AVE به تایید رسید. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه ۸۶/۰ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون های آلفای کرونباخ، میانگین واریانس استخراج شده (AVE)، ماتریس جذر AVE، کولموگروف اسمیرنف و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار smartpls۳ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند؛ عوامل؛ فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، نظام پایش سازمانی، نظام پاداش سازمانی، نظام های مدیریتی سازمان نقش مهمی در توانمندسازی فرهنگی-روانشناختی زنان بر عهده دارند، همچنین ارتقای توانمندی زنان از سه بعد توانمندی بین فردی، توانمندی مدیریت و رهبری و توانایی خلق رویداد قابل توجه می باشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، الگوی ساختاری ، دبیران زن ، شهر تهران ، دوره متوسطه