بررسی نمادپردازی با چهار عنصر در شعر دوره مشروطه

اعتقاد به عناصر و قوای طبیعت، به مرور زمان، در بین آریاییان، به صورت اعتقاد به خدایان مختلف درآمد و کمکم برای عناصرو موجوداتی چون خورشید، ماه، ستارگان، ابر، باد، خاک و آب، علامت ها و شکل هایی مصنوع درست کردند و آنها را قوای خدایی،یا خدایان کوچک دانستند که این تصورات، باعث ایجاد عقیده به خدایان متعدد و شرک و بت پرستی گردید. علاوه براین دردوره مشروطه شاعران بیشتر به طبیعت گرایش کرده بودند و همین امر سبب شده تا در اسعار خود به عناصر اربعه اشارع کنند.بنابراین هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی نمادپردازی با چهار عنصر در شعر دوره مشروطه است. تحقیق حاضر به بررسینمادپردازی با روش توصیفی پرداخته است. جامعه آماری تحقیق حاضر شعر هایی با مضمون طبیعت در شاعران دوره مشروطهبه خصوص میرزاده عشقی، عارف قزوینی و نسیم شمال است. پرداختن به عناصر طبیعت در شعر هر سه شاعر از عواطف،احساسات، اندیشه ها و برداشت های درونی شاعر و اعتقادات دینی و سیاسی آنها تاثیر پذیرفته است. بیشتر عقاید سیاسیاجتماعی را در هاله ای از ابهام و آمیزهای از سادگی های طبیعت بیرونی را بیان کرده اند.

کلیدواژه ها:

چهار عنصر ، عناصر اربعه ، طبیعت ، شعر دوران مشروطه ، مسائل سیاسی اجتماعی جامعه