چالش منابع انسانی و توسعه ناپایدار

امروزه طراحی سیاست های اقتصادی ملی که از پیشرفت در اهداف چندگانه توسعه پایدار حمایت می کنند، به دلیل پیچیدگی هایاقتصادهای چندبخشی و اغلب سیاست های متضاد، مانع توسعه می شوند. تحقیقاتی که برروی پایداری و امنیت منابع جهانی انجام شدهنشان می دهد که پس از اینکه جوامع، حوادث جدید را تجربه کردند، درک آنها از امنیت منابع و توسعه پایدار به مرحله جدیدی رسیدهاست. این پژوهش سعی می کند به تبیین تحولات رابطه انسان و توسعه بپردازد. به منظور بررسی شرایط موجود، از روش کتابخانه ای وسندی با رویکرد نظری استفاده و با پیمایش در متون و منابع موجود، مطالب و اطلاعات بیش از ۵۰۰ مقاله در حوزه های مختلف مدیریت،کسب و کار، اقتصاد و جامعه شناسی با رویکرد توسعه در بازه زمانی سال های ۱۳۸۰ الی ۱۴۰۱ مطالعه شد. پس از جمع آوری اطلاعاتمرتبط با حوزه مدیریت و سازمان مبتنی بر منابع انسانی، دسته بندی نظرات صاحب نظران، بررسی آماری یافته ها و نتایج پژوهشگران دریک بازه میان رشته ای، از ۳۸۴ مقاله استفاده شده که پس از تعامل با اساتید مرتبط، بازنگری مکرر و تلخیص، جمع بندی گردید. درنهایتبا ارائه مدل پیشنهادی توسعه مبتنی بر منابع انسانی پیشنهاد گردید ضمن شناسایی سازمان ها به عنوان محلی برای تعامل منصفانه کارگزارانو در نهایت کل جامعه و محیط زیست، بوسیله مولفه های آموزش، دانش، فرهنگ، مشارکت و عدالت به بهینه سازی منابع انسانی موردنیاز در سازمان ها پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه ناپایدار ، سازمان ، مدیریت ، منابع انسانی