تحلیل و ارزیابی بهبود نواحی کسب وکار (BID) در شهرها با تاکید بر رویکرد شهرسازی تاکتیکی؛ مطالعه موردی منطقه ۶ شهر تهران

روش بهبود نواحی کسب وکار (BID) یکی از روش های موثر در احیای مراکز شهری با رویکردی اقتصادی است. اجرای نواحی بهبود کسب وکار با توجه به رویکرد شهرسازی تاکتیکی منجر به اجرای طرح های با ریسک کم، کم هزینه و کوچک مقیاس و احیای مراکز شهری می شود. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی وضعیت شاخص های بهبود نواحی کسب وکار در منطقه شش شهر تهران است. روش گردآوری اطلاعات شامل روش های کتابخانهای پرسش نامه و مشاهدات میدانی است. علاوه بر این، اطلاعات به دست آمده از پرسش نامه با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای و آزمون واریانس یک طرفه تحلیل شده است. نتایج نشان داد که از نظر شهروندان منطقه ۶ تهران، چهار مولفه کالبدی-محیطی، اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی-فرهنگی معناداری کمتر از مقدار پیش فرض (۰.۰۵) و اختلاف میانگین مثبت (بالاتر از مقدار پیش فرض ۵/۲) را به خود اختصاص داده و این منطقه زمینه احیا و پیاده سازی فضای کسب وکار را دارا است. همچنین نتایج معناداری مولفه های BID محورهای مطالعاتی در بخش کسبه تحقیق نشان داد که پنج مولفه (کاربری تجاری – خدماتی، مدیریت شهری، کیفیت زندگی، تعلق و دلبستگی مکانی و مشارکت اجتماعی) در کلیه محورهای مطالعاتی، معنادار (کمتر از ۰۵/۰) و اختلاف میانگین مثبت (بیشتر از مقدار ۵/۲) را به خود اختصاص داده اند و کسبه مورد مصاحبه، ابراز رضایت دارند و در سایر مولفه ها، کسبه محل از وضعیت موجود مولفه های بهبود نواحی کسب وکار رضایت ندارند. اختلاف و معناداری محورهای مطالعاتی بر اساس مولفه های دارای وضعیت مثبت حاکی از آن است که خیابان اسدآبادی در مقایسه با سایر محورها دارای حداکثر اختلاف میانگین نسبت به سایر محورها بوده و جایگاه نخست را کسب کرده است و خیابان سنایی با کسب کمترین اختلاف میانگین جایگاه نهایی را به خود اختصاص داده است

کلیدواژه ها:

مراکز شهری ، شهرسازی تاکتیکی ، بهبود نواحی کسب و کار ، منطقه ۶ شهر تهران