تدوین مدل مفهومی باز آفرینی نوآورانه شهری در تعامل با شهر هوشمند: با استفاده از روش فراترکیب (۲۰۱۰-۲۰۲۰)

باز آفرینی شهری سعی داشته با برنامه ریزی وتوسعه منطبق باشد.همیشه تحت تاثیر سیاستهای شهرسازی بوده. لذا، تاثیر پذیری آن از برنامه های نوظهور همگام با پیشرفت دانش، هوشمند سازی و نوآوری نشان دهنده تغییراتی در مفاهیم اولیه خود است. باز آفرینی نوآورانه استدلالی بر تعامل مدیریت، سیاستهای نوآوری و رشد هوشمند با تحولات جهانی میباشد. باز آفرینی شهری تمرکز خود را بر ساماندهی بافتهای فرسوده شهری قرار داده لذا، ،چنین سیاستی توانایی پاسخگویی به نیازهای جامعه را ندارد. از این حیث، این مطالعه با استناد به سیاستهای باز آفرینی و تمرکز بر مولفه ها بر ارتباط مفاهیم، چارچوب یکپارچه ای را برای باز آفرینی نو آورانه استخراج کرده .۱۸۱ منبع علمی از طریق روش مرور سیستماتیک مورد مطالعه قرار گرفت که ۳۵ مورد آن با استفاده از روش متا سنتز تجزیه و تحلیل گردید. یافته های تحقیق نشان داد که باز آفرینی شهری نوآورانه با کمک ۴ مولفه استخراج شده: همکنش اجتماعی-فرهنگی؛ مدیریت منابع مالی؛ دانش و آموزش محوری؛ مدیریت جامعه هوشمند چارچوب یکپارچه ای را مفهوم سازی کرده و نشان میدهد، یک راهبرد برتر از دانش برنامه ریزی و سیاست گذاری های پیشین شهری بوده،که از طریق اولویت های اقدام دستیابی به اهداف این راهبرد اجرایی شده، و با تمرکز قدرت اجرایی بر روند تصمیم گیری های سیاسی و مدیریتی و بر اساس مفاهیم نوآوری، تدوین برنامه ها و طرح های اجرایی هوشمند میتواند در راستای توسعه و بهبود جامعه نوآور، توسعه دیجیتال و دانش ، ،همگرایی نوآوری های هوشمند و فرصتهای برنامه ریزی خلاق تحقق یابد.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم نوآوری شهری ، اکوسیستم کار آفرینی شهری ، باز آفرینی نوآورانه ، باز آفرینی شهری هوشمند