اثر تغذیه سطوح مختلف اسید آمینه ایزولوسین بر غلظت پروتئین همولنف و رشد غدد هیپوفارنژیال در زنبوران کارگر (Apis mellifera)
محل انتشار: مجله تحقیقات تولیدات دامی، دوره: 11، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 155
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARGU-11-4_007
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1401
چکیده مقاله:
جهت بررسی تاثیر سطوح مختلف ایزولوسین بر پروتئین همولنف و رشد غدد هیپوفارنژیال زنبوران کارگر، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج جیره آزمایشی و چهار تکرار (قفس) انجام شد. تعداد ۱۰۰ زنبور در هر قفس نگهداری شدند. جیره ها شامل شربت یک مولار ساکارز ( شاهد)، و سطوح مختلف ایزولوسین حاوی ۵/۰، ۱، ۵/۱ و ۲ میکروگرم در لیتر شربت یک مولار ساکارز بودند. برای اندازه گیری پروتئین همولنف در روزهای ۱، ۶، ۱۲ و ۱۸ از ۱۰ زنبور و برای رشد غدد هیپوفارنژیال در روزهای ۳، ۶، ۹، ۱۲ و ۱۵ از سه زنبور نمونه گیری شد. پروتئین همولنف با روش بردفورد و رشد غدد هیپوفارنژیال با استفاده از قطر آسینی ها اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که تفاوت پروتئین همولنف و رشد غدد هیپوفارنژیال زنبورها در کل دوره آزمایش و در سنین مختلف معنی دار بود (۰۱/۰P<). جیره حاوی ۵/۱ میکروگرم ایزولوسین و جیره شاهد به ترتیب بیشترین (μL/μg ۶۵/۶) و کمترین (μL/μg ۵۷/۳) پروتئین همولنف را داشتند. در مورد رشد غدد هیپوفارنژیال، تیمار ۵/۱ میکروگرم ایزولوسین دارای بیشترین ( mm۰۸۳/۰) و تیمار شاهد دارای کمترین ( mm۰۶۵/۰) قطر آسینی بودند. پروتئین همولنف در شربت حاوی ۵/۰ و ۲ میکروگرم ایزولوسین و رشد غدد هیپوفارنژیال در تیمارهای ۵/۰، ۱ و ۲ میکروگرم ایزولوسین دارای اختلاف معنی دار نبودند. با توجه به اینکه بهترین عملکرد تولیدی زنبوران عسل با تغذیه شربت حاوی ۵/۱ میکروگرم ایزولوسین حاصل شد، این سطح جهت تغذیه زنبور عسل توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حامد واعظی
دانشجوی دکتری تغذیه طیور،گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
کامران رضایزدی
استاد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
غلامعلی نهضتی
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
وحید قربانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :