بررسی فلور و تهیه نقشه پراکنش علف های هرز مزارع نخود پاییزه(Cicer arietinum L.) شهرستان خرم آباد

این مطالعه به منظور شناسایی ترکیب فلور علف های هرز در ۲۴ مزرعه نخود شهرستان خرم آباد، در سال زراعی ۹۲-۱۳۹۱ انجام شد. با مطالعه فلور این مناطق، ۶۹ گونه علف هرز متعلق به ۲۰ تیره گیاهی شناسایی گردید. نتایج نشان داد که دولپه ایها(۵۹ گونه) نسبت به تک لپه ایها(۱۰ گونه) در مزارع نخود غالبیت داشتند. حداکثر تراکم علف های هرز به شیرپنیر (Gallium tricornutum) (۲۷/۱۰ بوته در مترمربع)، جغجغک(Vaccaria grandiflora) (۳/۴) و ماشک گل خوشه ای(Vicia villosa) (۴/۳ بوته در مترمربع) تعلق داشت. بالاترین سطح فراوانی علف های هرز مزارع نخود عبارت بودند از شیرپنیر (با فراوانی ۸/۹۳درصد)، جغجغک و علف هرز دانه مرغ (Cerastium dichotomum) (با فراوانی ۷۵ درصد)، گلرنگ وحشی (Carthamus oxyacantha) و گل گندم (Centaurea spp.) (با فراوانی ۵۶ و ۴/۵۹ درصد) و گونه علف هرز گوش خرگوشی (Conringia orientalis)، ماشک گل خوشه ای و خردل وحشی (Sinapis arvensis) با فراوانی بیش از ۵۰ درصد بودند. از مجموع ۳۰ گونه دارای فراوانی بالای ۱۰ درصد، فقط چهار گونه دو ساله یا چند ساله بودند، به عبارتی۳/۸۳ درصد گونه های دارای فراوانی بالای ۱۰ درصد یک ساله بودند. از کل علف های هرز شناسایی شده نیز(۶۴ گونه ۷۵/۹۲%) دارای مسیر فتوسنتزی C۳، و (۵ گونه، ۲۵/۷%) دارای مسیر فتوسنتزی C۴ بود

کلیدواژه ها:

نخود ، فلور ، فراوانی ، علف هرز ، پراکنش