بررسی و مقایسه سلامت روانی دانشجویان بومی و غیربومی شاغل به تحصیل دردانشگاه بوعلی سینا

بهداشت روانی یکی از ارکان اصلی سلامت عمومی شخص است و به همین دلیل یکی از راه های مهم رشد و اعتلای هر جامعه حفظ بهداشت روان تمام افراد آن جامعه است باتوجه به نقش سرنوشت ساز دانشگاه ها برایهرجامعه ای حفظ و ارتقای سلامت روانیدانشجویان از اهمیت ویژه ای برخوردار است طی دهه های اخیر نقش اساسی خانواده درتامین و ارتقای سلامت روانی فرزندان توجه بسیاری از محققان روانشناسی را به خود جلب کردهاست بسیاری از پژوهشگران درتحقیقات خود از این ادعا حمات می کند که محیط خانوادگی خوب باعملکرد تحصیلی انتوایزل 1990 و تعامل مثبت تر با همسالان رابطهنزدیک دارد ساوین ویلیامز برندد 1990 سوزان مک کی 1996 براین باور است که داشتن دلبستگی ایمن بهوالدین می تواند به عنوان یکی از مولفه ای اساسی درسلامت روانی فرزندان به شماررود بنابراین بودن درکنار خانواده بخصوص دردوران تحصیل می تواند نقش تعیین کنده ای درکنار سایرعوامل درشکل گیری شخصیت و بهداشت روانی فرزندان ایفا نماید هدف پژوهش حاضر پاسخگویی به این سوال بود که سلامت روانی دانشجویان بومی و غیربومی چگونه است؟ و آیا بین سلامت روانی این دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد؟ روش اینت حقیق روش توصیفی بوده است

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، بومی و غیربومی بودن ، حمایت اجتماعی